نگاهی نو به مفهوم، مبنا و آثار ضمان درک در فقه امامیه و قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''نگاهی نو به مفهوم، مبنا و آثار ضمان درک در فقه امامیه و قانون مدنی''' نام مقاله ای از هادی شعبانی کندسری است که در شماره چهارم (مهر ۱۳۹۸) فصلنامه علمی دانشنامه های حقوقی منتشر شده است. == چکیده == در این مقاله، مفهوم،...» ایجاد کرد) |
(+ 5 categories using HotCat) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
* [[ماده ۳۶۵ قانون مدنی]] | * [[ماده ۳۶۵ قانون مدنی]] | ||
* [[ماده ۳۶۶ قانون مدنی]] | * [[ماده ۳۶۶ قانون مدنی]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1398]] | |||
[[رده:مقالات شماره چهارم فصلنامه علمی دانشنامه های حقوقی]] | |||
[[رده:مقالات هادی شعبانی کندسری]] | |||
[[رده:مقالات حقوق خصوصی]] | |||
[[رده:ضمان درک]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۰
نگاهی نو به مفهوم، مبنا و آثار ضمان درک در فقه امامیه و قانون مدنی نام مقاله ای از هادی شعبانی کندسری است که در شماره چهارم (مهر ۱۳۹۸) فصلنامه علمی دانشنامه های حقوقی منتشر شده است.
چکیده
در این مقاله، مفهوم، مبنا و آثار ضمان درک با رویکردی جدید در فقه امامیه و قانون مدنی با روش تحقیق تحلیلی-توصیفی و به منظور تعیین قلمرو و آثار ضمان درک مورد بازنگری قرار گرفته است. مطالعه در متون فقهی نشان می‌دهد که ضمان درک در فقه امامیه به معنای ضمان عهده است؛ اما قانون مدنی ضمان درک را به معنای مسئولیت بایع فضولی به رد ثمن و جبران غرامات در فرض مستحق للغیر در آمدن مبیع به کار برده است. منتها نباید مفهوم و قلمروی ضمان درک در قانون مدنی را در حصار تنگ و مضیق گذشته، محدود و محصور کرد؛ بلکه ضمان درک در مفهوم جدید خود در قانون مدنی، دارای ریشه قراردادی است و اختصاص به بطلان بیع و مستحق للغیر در آمدن مبیع ندارد؛ بلکه بایع متعهد است حتی در فرض صحت بیع و وجود حق انتفاع یا ارتفاق در مبیع نیز از مالکیت بلامعارض خریدار دفاع کند. شروع تعهدات بایع نیز از زمان انعقاد عقد است، نه زمان رد بیع توسط مالک.
کلیدواژه ها
- ضمان درک
- بیع فضولی
- مستحق للغیر در آمدن مبیع
- تعهد قراردادی