نظریه شماره 7/1400/365 مورخ 1400/06/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اتخاذ تصمیم درصورت جنون متهم در حین تحقیقات: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/365|شماره پرونده=1400-168-365 ک|تاریخ نظریه=1400/06/31}} '''استعلام''': چنانچه جنون متهم در دادگاه اثبات و منتهی به صدور قرار موقوفی تعقیب شود و رأی صادره نیز در دادگاه تجدیدنظر قطعی و پرونده مختومه شود، اگر در زما...» ایجاد کرد) |
(افزدون رویه قضایی، لینک، جستارهای وابسته) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/365|شماره پرونده=1400-168-365 ک|تاریخ نظریه=1400/06/31}} | {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/365|شماره پرونده=1400-168-365 ک|تاریخ نظریه=1400/06/31|موضوع نظریه=[[حقوق کیفری]]|محور نظریه=[[اقدامات تامینی و تربیتی]]}} | ||
''' | '''چکیده نظریه شماره 7/1400/365 مورخ 1400/06/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اتخاذ تصمیم درصورت جنون متهم در حین تحقیقات:''' اگر [[دادگاه نخستین]] نسبت به وضعیت [[متهم]] [[مجنون]] اتخاذ تصمیم نکرده و [[قرار]] صادره هم در [[دادگاه تجدیدنظر|دادگاه تجدید نظر]] تأیید شده است، با توجه به عدم اظهار نظر در خصوص [[حالت خطرناک]] متهم و نگهداری از وی، دادگاه نخستین باید مطابق [[ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] اقدام کند و نه [[دادسرا]]. | ||
== استعلام == | |||
چنانچه جنون متهم در دادگاه [[اثبات امور جزایی|اثبات]] و منتهی به صدور [[قرار موقوفی تعقیب]] شود و رأی صادره نیز در دادگاه تجدیدنظر [[رأی قطعی|قطعی]] و [[ختم پرونده|پرونده مختومه]] شود، اگر در زمان [[رسیدگی بدوی]] [[دادگاه کیفری دو]] در جهت [[احراز]] حالت خطرناک و [[نگهداری]] در محل مناسب اقدام و تصمیمی اتخاذ نکرده باشد، آیا بعد از مختومه شدن پرونده، اقدام برای احراز حالت خطرناک و نگهداری در محل مناسب بر عهده دادگاه است یا دادسرا؟ به عبارتی، موضوع محل اجرای [[ماده ۱۵۰ قانون مجازات اسلامی]] است یا [[ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری]]؟ | |||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | ||
مطابق ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ چنانچه دادگاه در جریان رسیدگی، جنون متهم حین ارتکاب جرم را با اخذ نظر پزشکی قانونی احراز کند، نسبت به اصل اتهام قرار موقوفی تعقیب صادر کرده و با رعایت اقدامات تأمینی برای متهم تصمیم می گیرد. بنابراین در فرض استعلام که دادگاه نخستین علیرغم صدور قرار موقوفی تعقیب، نسبت به حالت خطرناک متهم مجنون اتخاذ تصمیم نکرده و قرار صادره هم در دادگاه تجدید نظر تأیید شده است، با توجه به عدم اظهار نظر در خصوص حالت خطرناک متهم، دادگاه نخستین باید مطابق ماده ۳۷۰ پیش گفته اقدام کند. | مطابق ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ چنانچه دادگاه در جریان رسیدگی، جنون متهم حین [[ارتکاب جرم]] را با اخذ نظر [[پزشکی قانونی]] احراز کند، نسبت به [[اصل اتهام]] قرار موقوفی تعقیب صادر کرده و با رعایت [[اقدامات تأمینی و تربیتی|اقدامات تأمینی]] برای متهم تصمیم می گیرد. بنابراین در فرض استعلام که دادگاه نخستین علیرغم صدور قرار موقوفی تعقیب، نسبت به حالت خطرناک متهم مجنون اتخاذ تصمیم نکرده و قرار صادره هم در دادگاه تجدید نظر تأیید شده است، با توجه به عدم اظهار نظر در خصوص حالت خطرناک متهم، دادگاه نخستین باید مطابق ماده ۳۷۰ پیش گفته اقدام کند. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۱۵۰ قانون مجازات اسلامی]] | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[مجنون]] | |||
* [[دادگاه نخستین]] | |||
* [[اقدامات تامینی و تربیتی|اقدامات تامینی]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]] | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۶
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۰/۳۶۵ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۰-۱۶۸-۳۶۵ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۶/۳۱ |
| موضوع نظریه | حقوق کیفری |
| محور نظریه | اقدامات تامینی و تربیتی |
چکیده نظریه شماره 7/1400/365 مورخ 1400/06/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اتخاذ تصمیم درصورت جنون متهم در حین تحقیقات: اگر دادگاه نخستین نسبت به وضعیت متهم مجنون اتخاذ تصمیم نکرده و قرار صادره هم در دادگاه تجدید نظر تأیید شده است، با توجه به عدم اظهار نظر در خصوص حالت خطرناک متهم و نگهداری از وی، دادگاه نخستین باید مطابق ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری اقدام کند و نه دادسرا.
استعلام
چنانچه جنون متهم در دادگاه اثبات و منتهی به صدور قرار موقوفی تعقیب شود و رأی صادره نیز در دادگاه تجدیدنظر قطعی و پرونده مختومه شود، اگر در زمان رسیدگی بدوی دادگاه کیفری دو در جهت احراز حالت خطرناک و نگهداری در محل مناسب اقدام و تصمیمی اتخاذ نکرده باشد، آیا بعد از مختومه شدن پرونده، اقدام برای احراز حالت خطرناک و نگهداری در محل مناسب بر عهده دادگاه است یا دادسرا؟ به عبارتی، موضوع محل اجرای ماده ۱۵۰ قانون مجازات اسلامی است یا ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
مطابق ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ چنانچه دادگاه در جریان رسیدگی، جنون متهم حین ارتکاب جرم را با اخذ نظر پزشکی قانونی احراز کند، نسبت به اصل اتهام قرار موقوفی تعقیب صادر کرده و با رعایت اقدامات تأمینی برای متهم تصمیم می گیرد. بنابراین در فرض استعلام که دادگاه نخستین علیرغم صدور قرار موقوفی تعقیب، نسبت به حالت خطرناک متهم مجنون اتخاذ تصمیم نکرده و قرار صادره هم در دادگاه تجدید نظر تأیید شده است، با توجه به عدم اظهار نظر در خصوص حالت خطرناک متهم، دادگاه نخستین باید مطابق ماده ۳۷۰ پیش گفته اقدام کند.