ماده ۲۰۹ قانون مجازات اسلامی

هرگاه در دعاوی مالی مانند دیه جنایات و همچنین دعاویی که مقصود از آن مال است مانند جنایت خطایی و شبه عمدی موجب دیه، برای مدعی خصوصی امکان اقامه بینه شرعی نباشد، وی می تواند با معرفی یک شاهد مرد یا دو شاهد زن به ضمیمه یک سوگند، ادعای خود را فقط از جنبه مالی اثبات کند. تبصره ـ در موارد مذکور در این ماده، ابتداء شاهد واجد شرایط شهادت می دهد و سپس سوگند توسط مدعی اداء می شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مشهور فقها گفته اند هرگاه سوگند قبل از ادای شهادت باشد اثری بر آن مترتب نمیشود.اما این نظر با اشکال روبه روست .چون در هیچ یک از روایات مقدم شدن شهادت بر سوگند بیان نشده است و تنها به لزوم هر دو اشاره شده است و مقدم شدن لفظی شهادت در روایات به معنای اعتبار و لزوم آن نیست تا جایی که در برخی روایات مقدم شدن سوگند بر شهادت آمده است هرچند این روایات ضعیف هستند.ممکن است گفته شود ترتیب بیان شده در روایات هرچند دلالتی بر اعتبار تقدیم شهادت بر سوگند ندارند اما اطلاقی در روایات دیده نمیشود بلکه قدر متیقن آن است که حق در صورتی با سوگند ثابت مشود که قبل از آن شهادت داده شده باشد اما عکس این مطلب صحیح نیست.