ماده ۶۲۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
هرگاه جرایم مذکور در مواد (616) و (617) و (618) در نتیجه توطئه قبلی و دسته‌ جمعی واقع شود هر یک از مرتکبین به حداکثر‌ مجازات مقرر محکوم خواهند شد.
هرگاه جرایم مذکور در مواد ([[ماده ۶۱۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|616]]) و ([[ماده ۶۱۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|617]]) و ([[ماده ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|618]]) در نتیجه [[توطئه]] قبلی و [[عمل دسته‌ جمعی|دسته‌ جمعی]] واقع شود هر یک از مرتکبین به حداکثر‌ مجازات مقرر محکوم خواهند شد.


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
واژه توطئه به معنای مقدمه چینی، اسباب چینی و زمینه سازی برای امری می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=813396|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref> همچنین ظاهر واژه مرتکبین به معنای مباشرین جرم بوده و شامل معاونین آن نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=813412|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref>
واژه «توطئه» به معنای مقدمه چینی، اسباب چینی و زمینه سازی برای امری می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=813396|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref> همچنین ظاهر واژه «مرتکبین» به معنای [[مباشرت|مباشرین]] جرم بوده و شامل [[معاونت در جرم|معاونین]] آن نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=813412|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref>


مقصود از عمل دسته جمعی، عملی است که مرتکبین آن لا اقل سه نفر باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=813404|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref>
مقصود از «عمل دسته جمعی»، عملی است که مرتکبین آن لااقل سه نفر باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=813404|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
برای تحقق این جرم وجود دو عنصر لازم است: 1- توطئه آمیز بودن جرم 2- دسته جمعی بودن آن <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=813408|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref> البته مسلماً توطئه قبلی مشمول قتل های غیر عمدی نبوده و صرفا قتل های عمدی را در بر می گیرد. مگر در فرضی که توطئه و دسته جمعی بودن به صورت جداگانه واقع شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی  (جلد دوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=376476|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> لذا به نظر می رسد قانون گذار در مقام وضع یکی دیگر از علل مشدده نوعی در صورت ارتکاب جرایم توطئه آمیز دسته جمعی بوده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=812520|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref>
برای تحقق این جرم، وجود دو عنصر لازم است: 1- توطئه آمیز بودن جرم 2- دسته جمعی بودن آن، <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=813408|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref> البته مسلماً توطئه قبلی، مشمول [[قتل غیر عمدی|قتل های غیر عمدی]] نبوده و صرفا [[قتل عمدی|قتل های عمدی]] را در بر می گیرد، مگر در فرضی که توطئه و دسته جمعی بودن به صورت جداگانه واقع شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی  (جلد دوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=376476|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> لذا به نظر می رسد قانون گذار در مقام وضع یکی دیگر از [[علل مشدده نوعی]] در صورت ارتکاب جرایم توطئه آمیز دسته جمعی بوده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=812520|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref>


چنانچه توطئه مذکور در این ماده به نتیجه نرسد، رفتار ارتکابی را باید مشمول ماده 611 دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی  (جلد دوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=376504|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref>
چنانچه توطئه مذکور در این ماده به نتیجه نرسد، رفتار ارتکابی را باید مشمول [[ماده 611 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده 611]] دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی  (جلد دوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=376504|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref>


== انتقادات ==
== انتقادات ==
گروهی معتقدند بهتر بود این ماده به جای ماده 619 آورده شود. چرا که مرتبط به سه ماده قبل از آن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی  (جلد دوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=376492|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref>
گروهی معتقدند بهتر بود این ماده به جای [[ماده ۶۱۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده 619]] آورده شود، چرا که مرتبط به سه ماده قبل از آن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی  (جلد دوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=376492|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref>


همچنین گروهی دیگر معتقدند قید ماده 616 در این ماده قطعا ناشی از غفلت و مسامحه قانونگذار و مقصود او ماده 619 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) بوده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=357800|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref>
همچنین گروهی دیگر معتقدند قید ماده 616 در این ماده، قطعا ناشی از [[غفلت]] و [[مسامحه]] قانونگذار و مقصود او ماده 619 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) بوده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=357800|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۵

هرگاه جرایم مذکور در مواد (616) و (617) و (618) در نتیجه توطئه قبلی و دسته‌ جمعی واقع شود هر یک از مرتکبین به حداکثر‌ مجازات مقرر محکوم خواهند شد.

توضیح واژگان

واژه «توطئه» به معنای مقدمه چینی، اسباب چینی و زمینه سازی برای امری می باشد.[۱] همچنین ظاهر واژه «مرتکبین» به معنای مباشرین جرم بوده و شامل معاونین آن نمیشود.[۲]

مقصود از «عمل دسته جمعی»، عملی است که مرتکبین آن لااقل سه نفر باشند.[۳]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برای تحقق این جرم، وجود دو عنصر لازم است: 1- توطئه آمیز بودن جرم 2- دسته جمعی بودن آن، [۴] البته مسلماً توطئه قبلی، مشمول قتل های غیر عمدی نبوده و صرفا قتل های عمدی را در بر می گیرد، مگر در فرضی که توطئه و دسته جمعی بودن به صورت جداگانه واقع شوند.[۵] لذا به نظر می رسد قانون گذار در مقام وضع یکی دیگر از علل مشدده نوعی در صورت ارتکاب جرایم توطئه آمیز دسته جمعی بوده است.[۶]

چنانچه توطئه مذکور در این ماده به نتیجه نرسد، رفتار ارتکابی را باید مشمول ماده 611 دانست.[۷]

انتقادات

گروهی معتقدند بهتر بود این ماده به جای ماده 619 آورده شود، چرا که مرتبط به سه ماده قبل از آن است.[۸]

همچنین گروهی دیگر معتقدند قید ماده 616 در این ماده، قطعا ناشی از غفلت و مسامحه قانونگذار و مقصود او ماده 619 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) بوده است.[۹]

منابع

  1. رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 813396
  2. رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 813412
  3. رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 813404
  4. رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 813408
  5. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد دوم) (بخش تعزیرات). چاپ 2. ققنوس، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 376476
  6. رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 812520
  7. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد دوم) (بخش تعزیرات). چاپ 2. ققنوس، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 376504
  8. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد دوم) (بخش تعزیرات). چاپ 2. ققنوس، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 376492
  9. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 357800