جرم به سرایت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:جنایت بر نفس using HotCat) |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
[[رده:جنایات]] | [[رده:جنایات]] | ||
[[رده:جنایت بر نفس]] | [[رده:جنایت بر نفس]] | ||
'''جرم به سرایت''' را باید هر جرمی دانست که ناشی از سرایت جرم دیگر اعم از [[جنایت عمد|عمد]]، [[جنایت شبه عمد|شبه عمد]] یا [[جنایت خطای محض|خطای محض]] باشد.1759196 | '''جرم به سرایت''' را باید هر جرمی دانست که ناشی از سرایت جرم دیگر اعم از [[جنایت عمد|عمد]]، [[جنایت شبه عمد|شبه عمد]] یا [[جنایت خطای محض|خطای محض]] باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ عناصر شناسی (حقوق مدنی، حقوق جزا)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1759196|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> | ||
== در قانون == | == در قانون == | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
4- وقوع جرمی جدید در نتیجه سرایت جرم اولیه | 4- وقوع جرمی جدید در نتیجه سرایت جرم اولیه | ||
5- قطع نشدن ارتباط تأثیر جرم اول با جرم | 5- قطع نشدن ارتباط تأثیر جرم اول با جرم جدید<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ عناصر شناسی (حقوق مدنی، حقوق جزا)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4888156|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} |
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۱
جرم به سرایت را باید هر جرمی دانست که ناشی از سرایت جرم دیگر اعم از عمد، شبه عمد یا خطای محض باشد.[۱]
در قانون
ماده 539 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، در خصوص جرم به سرایت است.
ارکان جرم
عناصر جرم به سرایت را به شرح ذیل دانسته اند:
1- وقوع جرم بر انسان یا اموال
2- وجود عنصر معنوی اعم از عمد، شبه عمد یا خطای محض
3- وقوع سرایت نظیر جراحتی که به نقص عضو منتهی میشود
4- وقوع جرمی جدید در نتیجه سرایت جرم اولیه
5- قطع نشدن ارتباط تأثیر جرم اول با جرم جدید[۲]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. فرهنگ عناصر شناسی (حقوق مدنی، حقوق جزا). چاپ 1. گنج دانش، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1759196
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. فرهنگ عناصر شناسی (حقوق مدنی، حقوق جزا). چاپ 1. گنج دانش، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4888156