عدم قابلیت استناد بطلان در شرکتهای تجاری
عدم قابلیت استناد بطلان در شرکتهای تجاری نام مقاله ای از مهسا رباطی و سعید محسنی و سید محمد مهدی قبولی درافشان بوده که در شماره چهارم دوره نهم (زمستان 1396) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است.
چکیده
قانون تجارت ایران در حوزه شرکتهای تجاری در موارد مختلفی اصل شرکت یا عملیات شرکت و اعمال ارکان شرکت را باطل و این بطلان را غیرقابل استناد معرفی می‌نماید. عدم قابلیت استناد بطلان به‌عنوان یکی از مصادیق مهم عدم قابلیت استناد وضعیتی است که در آن عنصر حقوقی نسبت به اشخاص مستقیم خود باطل و بی‌اعتبار بوده ولی در نگاه اشخاص ثالث همچون عنصر حقوقی صحیح، واجد اثر است. با توجه به شباهت زیاد عدم قابلیت استناد بطلان با بطلان نسبی، تفکیک دقیق میان مفاهیم مزبور اهمیت می‌یابد. به‌ویژه این‌که می‌توان با شناسایی دقیق مفهوم مذکور، مصادیق عدم قابلیت استناد بطلان در قانون تجارت را مورد واکاوی قرار داد. این پژوهش در صدد است ضمن مفهوم‌شناسی دقیق از اصطلاح عدم قابلیت استناد بطلان، مصادیق مختلف آن را در شرکتهای تجاری اعم از بطلان خود شرکت یا عملیات شرکت و اقدامات ارکان وابسته به آن، مورد بررسی قرار داده و بدین ترتیب ابهام و اجمال موجود در این خصوص را برطرف نماید.
کلید واژه ها
- عدم قابلیت استناد
- بطلان نسبی
- بطلان شرکت تجاری
- بطلان عملیات شرکت
مواد مرتبط
- ماده 105 قانون تجارت
- ماده 396 قانون تجارت
- ماده 397 قانون تجارت
- ماده 398 قانون تجارت
- ماده 399 قانون تجارت
- ماده 150 قانون تجارت
- ماده 153 قانون تجارت
- ماده 40 لایحه اصلاحی قانون تجارت
- ماده 118 لایحه اصلاحی قانون تجارت
- ماده 210 لایحه اصلاحی قانون تجارت
- ماده 7 قانون ثبت شرکت ها
- ماده 48 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری
- ماده 50 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری
- ماده 57 آیین نامه قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری
- ماده 99 آیین نامه قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری
- ماده 146 آیین نامه قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری