شورای حل اختلاف

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

شورای حل اختلاف یک مرجع غیرقضایی در امر رسیدگی قضایی و حل و فصل اختلافات و صدور حکم در میان اشخاص حقیقی و حقوقی خصوصی می باشد.[۱][۲]

راهبری شوراها

برنامه‌ریزی و راهبری شوراها توسط مرکز حل اختلاف که در قانون جدید به اختصار «مرکز» نامیده می‌شود، انجام می‌گیرد. رئیس این مرکز حکم رئیس قوه قضاییه منصوب می گردد.[۳]

ساختار

هر شورا دارای رئیس، دونفر عضو اصلی و یک نفر عضو علی ‏البدل است و در صورت نیاز می‏تواند برای انجام وظایف خود دارای مسوول دفتر باشد که توسط رئیس حوزه قضائی مربوط پیشنهاد و ابلاغ آن از سوی رئیس کل دادگستری استان یا معاون ذی‏ربط وی صادر می‏‌شود.[۴]

شرایط اعضای شورا

اعضای شورا باید دارای شرایط زیر باشند:

  • متدین به دین مبین اسلام
  • تابعیت جمهوری اسلامی ایران
  • التزام عملی به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ولایت مطلقه فقیه
  • حسن شهرت به امانت و دیانت و صحت عمل
  • عدم استفاده از مشروبات الکلی و عدم اعتیاد به مواد مخدر یا روانگردان
  • حداقل سی سال سن تمام
  • کارت پایان خدمت وظیفه عمومی یا معافیت از آن برای مشمولان
  • حداقل مدرک کارشناسی یا مدرک حوزوی معادل برای تمام اعضای شورای حل اختلاف شهر و در شورای روستا سواد خواندن و نوشتن و ترجیحاً داشتن دیپلم و بالاتر
  • متاهل بودن
  • سابقه سکونت در حوزه شورا حداقل به مدت شش ماه و تداوم سکونت پس از عضویت
  • نداشتن سابقه محکومیت موثر کیفری و عدم محرومیت از حقوق اجتماعی[۵]

اقدام به صلح و سازش

در موارد زیر شوراها با تراضی طرفین برای صلح و سازش اقدام می‏نمایند:

الف- کلیه امور مدنی و حقوقی

ب- کلیه جرائم قابل گذشت

پ- جنبه خصوصی جرائم غیرقابل گذشت[۶]

حدود صلاحیت رسیدگی

در موارد زیر، قاضی شورا با مشورت اعضای شورا رسیدگی و مبادرت به صدور رای می‏نماید:

الف- دعاوی مالی راجع به اموال منقول تا نصاب دویست میلیون (۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال به جز مواردی که در تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون در دادگستری مطرح می‏باشند.

ب- تمامی دعاوی مربوط به تخلیه عین مستاجره به جز دعاوی مربوط به سرقفلی و حق کسب و پیشه

پ- دعاوی تعدیل اجاره بها به شرطی که در رابطه استیجاری اختلافی وجود نداشته باشد

ت- صدور گواهی حصر وراثت، تحریر ترکه، مهر و موم ترکه و رفع آن

ث- ادعای اعسار از پرداخت محکوم ‏به در صورتی که شورا نسبت به اصل دعوی رسیدگی کرده باشد

ج- دعاوی خانواده راجع به جهیزیه، مهریه و نفقه تا نصاب مقرر در بند (الف) در صورتی که مشمول ماده (۲۹) قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱/۱۲/۱ نباشند.

چ- تامین دلیل

ح- جرائم تعزیری که صرفاً مستوجب مجازات جزای نقدی درجه هشت باشد.[۷]

شرط سنی

به موجب نظریه شماره 7/1401/1015 مورخ 1401/10/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه شرط حداقل سی سال سن تمام موضوع بند ج ماده ۶ قانون شوراهای حل اختلاف، ناظر به اعضای شورای حل اختلاف به مفهوم مقرر در ماده ۳ این قانون است و به دیگر کارکنان شورا تسری ندارد.[۸]

فعالیت جغرافیایی شوراها

تعیین محدوده فعالیت جغرافیایی شورا در هر حوزه قضائی به عهده رئیس همان حوزه قضائی می‏باشد.[۹]

اختلاف در صلاحیت محلی شورا

اختلاف در صلاحیت محلی شوراها با یکدیگر

در صورت اختلاف در صلاحیت محلی شوراها به ترتیب زیر اقدام می‏شود:

الف- در مورد شوراهای واقع در یک حوزه قضائی، حل اختلاف با شعبه اول دادگاه عمومی همان حوزه است.

ب- در مورد شوراهای واقع در حوزه ‏های قضائی شهرستان های یک استان، حل اختلاف با شعبه اول دادگاه عمومی حوزه قضائی شهرستان مرکز استان است.

پ- در مورد شوراهای واقع در دو استان، حل اختلاف با شعبه اول دادگاه عمومی شهرستان مرکز استانی است که ابتدائاً به صلاحیت شورای واقع در آن استان اظهارنظر شده است.[۱۰]

اختلاف در صلاحیت محلی شوراها با سایر مراجع غیردادگستری

در صورت بروز اختلاف در صلاحیت شورای حل اختلاف با سایر مراجع غیردادگستری در یک حوزه قضائی، حل اختلاف با شعبه اول دادگاه عمومی حوزه قضائی مربوط است و در حوزه ‏های قضائی مختلف یک استان، حل اختلاف با شعبه اول دادگاه عمومی شهرستان مرکز همان استان است. در صورت بروز اختلاف شوراهای حل اختلاف با مراجع غیردادگستری واقع در حوزه دو استان، به ترتیب مقرر در بند (پ) ماده (۱۳) این قانون عمل می شود.[۱۱]

اختلاف در صلاحیت محلی شوراها با مرجع قضایی

در صورت بروز اختلاف در صلاحیت بین شورای حل اختلاف با مرجع قضائی، نظر مرجع قضائی لازم ‏الاتباع است.[۱۲]

تجدیدنظرخواهی آراء شورا

مرجع تجدیدنظر از آرای قاضی شورا، حسب مورد دادگاه عمومی حقوقی یا کیفری دو همان حوزه قضائی می‏باشد. چنانچه مرجع تجدیدنظر آرای صادره را نقض نماید، راساً مبادرت به صدور رای می‏کند. این رای، قطعی است و اگر رسیدگی به موضوع در صلاحیت مرجع دیگری باشد، پرونده را به مرجع صالح ارسال می­کند.[۱۳]

تخلفات اعضاء و کارکنان شورا

تخلفات اعضاء و کارکنان شورا به قرار زیر است:

الف- اعمال و رفتار خلاف شئون شغلی یا عضویت

ب- عدم رعایت قوانین و مقررات مربوط

پ- ایجاد نارضایتی در ارباب رجوع یا انجام ندادن یا تاخیر در انجام وظایف قانونی بدون دلیل

ت- تبعیض یا اعمال غرض یا برقراری روابط خارج از عرف اداری با اشخاص مراجعه کننده

ث- ترک خدمت در خلال ساعات موظف اداری بدون مجوز

ج- غیبت غیرموجه، تکرار در تاخیر ورود به محل کار یا تکرار در تعجیل خروج از آن بدون کسب مجوز

چ- کم کاری یا سهل انگاری در انجام وظایف محول شده

ح- عدم رعایت حجاب اسلامی

خ- عدم رعایت شئون و شعائر اسلامی

د- اخذ هرگونه وجه، مال یا امتیاز من غیرحق

ذ- تسامح در حفظ اموال و اسناد و ایراد خسارت به اموال بیت المال

ر- ارائه گواهی یا گزارش خلاف در امور مربوط به شورا

ز- تسلیم مدارک به اشخاصی که حق دریافت آن را ندارند یا خودداری از تسلیم مدارک به اشخاصی که حق دریافت آن را دارند.

ژ- اعتیاد به مواد مخدر یا روانگردان و استعمال آنها

س- غیبت غیرموجه به صورت متناوب یا متوالی تا چهار جلسه برای اعضاء و چهار روز برای کارکنان در طول ماه

ش- کارشکنی، شایعه پراکنی، وادار ساختن و تحریک دیگران به کارشکنی یا کم کاری و یا اعمال فشارهای فردی برای تحصیل مقاصد غیرقانونی

ص- عضویت در یکی از فرقه های ضالّه که مبانی آن از نظر اسلام مردود شناخته شده است.

ض- عضویت در سازمان هایی که مرامنامه یا اساسنامه آنها مبتنی بر نفی ادیان الهی است یا طرفداری و فعالیت به نفع آنها[۱۴]

هیات رسیدگی‏ کننده به تخلفات اعضای شورا

هیات رسیدگی‏ کننده به تخلفات اعضای شورا مرکب از یک نفر قاضی با انتخاب رئیس کل دادگستری استان و رئیس شورای حل اختلاف استان و مسوول حفاظت و اطلاعات دادگستری استان می باشد.[۱۵] این هیات مرکب از سه عضو اصلی و یک عضو علی البدل است که از بین قضات دارای پایه (۹) قضائی یا بالاتر با ابلاغ رئیس قوه قضائیه برای مدت سه سال منصوب می شوند و انتصاب مجدد آنها بلامانع است.[۱۶]

عدم شمول اعضای شورای حل اختلاف تحت جرم توهین به کارمندان دولت و شمول تحت جرم اختلاس

اعضای شورای حل اختلاف مشمول جرم توهین به کارمندان دولت نیستند لکن درصورت انجام اعمال موضوع ماده ۵ قانون قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری مشمول جرم اختلاس میشوند.[۱۷]

رویه قضایی

منابع

  1. فرید محسنی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. دانشگاه امام صادق، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651468
  2. ماده 1 قانون شوراهای حل اختلاف
  3. ماده 2 قانون شوراهای حل اختلاف
  4. ماده ۳ قانون شوراهای حل اختلاف
  5. ماده ۶ قانون شوراهای حل اختلاف
  6. ماده ۸ قانون شوراهای حل اختلاف
  7. ماده ۹ قانون شوراهای حل اختلاف
  8. نظریه شماره 7/1401/1015 مورخ 1401/10/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد شرط سنی کارکنان شورا های حل اختلاف
  9. تبصره ماده ۱ قانون شوراهای حل اختلاف
  10. ماده ۱۳ قانون شوراهای حل اختلاف
  11. ماده ۱۴ قانون شوراهای حل اختلاف
  12. ماده ۱۵ قانون شوراهای حل اختلاف
  13. ماده ۲۷ قانون شوراهای حل اختلاف
  14. ماده ۳۵ قانون شوراهای حل اختلاف
  15. ماده ۳۴ قانون شوراهای حل اختلاف
  16. ماده ۳۷ قانون شوراهای حل اختلاف
  17. نظریه شماره 7/99/1089 مورخ 1399/07/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شمول اعضای شورای حل اختلاف تحت جرایم توهین به کارمندان دولت و اختلاس
  18. نظریه شماره 7/1402/248 مورخ 1402/04/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم اعمال ماده ۴۷۰ قانون آیین دادرسی مدنی بر روی همه کارکنان دستگاه قضایی
  19. نظریه شماره 71400/326 مورخ 1401/05/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صلاحیت شورای حل اختلاف در دعاوی مهریه