ماده ۴۲ قانون مجازات اسلامی

تعویق مراقبتی همراه با تدابیر زیر است:

الف ـ حضور به موقع در زمان و مکان تعیین شده توسط مقام قضایی یا مددکار اجتماعی ناظر

ب ـ ارائه اطلاعات و اسناد و مدارک تسهیل ‌کننده نظارت بر اجرای تعهدات محکوم برای مددکار اجتماعی

پ ـ اعلام هرگونه تغییر شغل، اقامتگاه یا جابه‌ جایی در مدت کمتر از پانزده‌ روز و ارائه گزارشی از آن به مددکار اجتماعی

ت ـ کسب اجازه از مقام قضایی به منظور مسافرت به خارج از کشور

تبصره ـ تدابیر یاد شده می‌ تواند از سوی دادگاه همراه با برخی تدابیر معاضدتی از قبیل معرفی مرتکب به نهادهای حمایتی باشد.

توضیح واژگان

عده ای معتقدند مقصود از «مسافر» در این ماده، کسی است که به موجب قرارداد حمل و نقل با کشتی سفر کند، اما گروهی دیگر تعریفی وسیع تر ارائه داده و مسافر را کسی می دانند که دارای گذرنامه یا اجازه نامه قانونی بوده و از راه مجاز وارد کشور شده باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در این ماده، تدابیر الزامی برای متهم در قرار تعلیق مراقبتی به صورت حصری بیان شده است. بنابراین قاضی صادر کننده قرار نمیتواند تدابیر دیگری غیر از موارد فوق را برای متهم لحاظ نماید. در تعلیق مراقبتی همه موارد فوق به صورت یکجا در خصوص متهم اجرا میشود و نیازی به تصریح دادگاه وجود ندارد. این مورد برخلاف دستورات مندرج در ماده 43 می باشد که صرفا به تشخیص دادگاه وابسته اند. لذا تدابیر مورد بحث در این ماده را باید به صورت عام مجموعی تفسیر نمود که رعایت تمامی آن ها الزامی است.ضمانت اجرای عدم رعایت این تدابیر در ماده 44 قانون ذکر شده است. همچنین طبق تبصره این ماده، قاضی میتواند برخی تدابیر معاضدتی را برای متهم لحاظ کند که این موارد در تبصره به صورت تمثیلی بیان شده است. فلذا قاضی میتواند متهم را به اجرای موارد مشابه که جنبه حمایتی و معاضدتی دارد ملزم نماید. گفتنی است که تدابیر معاضدتی عمدتا برای مجرمانی لحاظ میشود که به دلیل وضعیت روانی یا جسمی خاص به سمت ارتکاب جرم کشیده میشوند؛ مانند مجرمان دارای اختلالات روانی یا مجرمان جنسی سابقه دار.