صدقه

صدقه عبارت است از تملیک رایگان مالی به دیگری، جهت تقرب و نزدیکی به خدا. تسلیم مال به طرف مقابل، یکی از عناصر صدقه است، و اعطا کننده صدقه، باید مالک طلق مالی باشد که به فقیر می‌دهد. عناصر صدقه، همان عناصر هبه است، به اضافه قصد تقرب و نزدیکی به خدا.

مواد مرتبط

• ماده ۸۰۷ قانون مدنی

در فقه

با استناد به روایتی از حضرت محمد، صدقه ای که به نحو مخفیانه اعطا گردد؛ خشم خدا را از بین برده؛ و موجب محو شدن گناهان گردیده؛ و دفع کننده ۷۰ بلا است.

قبول صدقه توسط محجورین

طفل و غیررشید، می‌توانند صدقه را قبول نمایند.

رجوع از صدقه

اگر کسی مالی را به عنوان صدقه به دیگری بدهد حق رجوع ندارد. چنانچه واهب، قصد قربت نماید؛ در این صورت ماهیت هبه به صدقه تغییر یافته؛ و دیگر نمی‌تواند از آن رجوع کند، به نظر برخی از حقوقدانان، صدقه همان هبه است؛ لیکن با توجه به اینکه واهب، در مقابل مالی که به غیر اعطا می‌کند؛ پاداش الهی را به دست می‌آورد؛ پس باید آن را، از انواع هبه معوض به‌شمار آورده؛ و غیرقابل رجوع دانست.

جستارهای وابسته

• هبه