صدقه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

صدقه عبارت است از تملیک رایگان مالی به دیگری، جهت تقرب و نزدیکی به خدا.[۱] تسلیم مال به طرف مقابل، یکی از عناصر صدقه است،[۲] و اعطا کننده صدقه، باید مالک طلق مالی باشد که به فقیر می‌دهد.[۳] عناصر صدقه، همان عناصر هبه است، به اضافه قصد تقرب و نزدیکی به خدا.[۴]

مواد مرتبط

در فقه

با استناد به روایتی از حضرت محمد، صدقه ای که به نحو مخفیانه اعطا گردد؛ خشم خدا را از بین برده؛ و موجب محو شدن گناهان گردیده؛ و دفع کننده ۷۰ بلا است.[۵]

قبول صدقه توسط محجورین

طفل و غیررشید، می‌توانند صدقه را قبول نمایند.[۶]

رجوع از صدقه

مقاله اصلی: "رجوع از صدقه"

اگر کسی مالی را به عنوان صدقه به دیگری بدهد حق رجوع ندارد.[۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. اساس در قوانین مدنی (المدونه). چاپ 1. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1443024
  2. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 467824
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد سوم) (عده). چاپ 1. گنج دانش، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4467816
  4. محمدجعفر جعفری لنگرودی. اساس در قوانین مدنی (المدونه). چاپ 1. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1443044
  5. محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5079184
  6. محمدجعفر جعفری لنگرودی. الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد سوم) (عده). چاپ 1. گنج دانش، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4467840
  7. ماده ۸۰۷ قانون مدنی