سلب حریت

مطابق ماده ۹۶۰ قانون مدنی: «هیچ‌کس نمی‌تواند از خود سلب حریت کند یا در حدودی که مخالف قوانین یا اخلاق حسنه باشد از استفاده از حریت خود صرف نظر نماید»، بنابراین عقدی که متضمن سلب حریت باشد؛ باطل است، همچنین منع آزادی جسمانی و معنوی و قراردادی، که برخلاف اخلاق حسنه باشد؛ نامشروع و باطل است.

مواد مرتبط

• ماده ۹۶۰ قانون مدنی

در حقوق تطبیقی

حکم ماده فوق، از حقوق فرانسه اقتباس گردیده‌است.

مصادیق

• اقرار به بردگی، مسموع نیست؛ چون مستلزم سلب حریت می‌باشد.
• وجه التزامی که حریت متعهد را برخلاف اخلاق حسنه، به خطر انداخته؛ و وضعیت اقتصادی او را به شدت، تحت تأثیر قرار دهد؛ باید توسط دادگاه تقلیل یابد.

رابطه با سلب حقوق مدنی

به دلیل گسترده‌تر بودن مفهوم «سلب حریت» نسبت به «سلب حقوق مدنی»، ماده ۹۵۹ قانون مدنی، اخص از این ماده می‌باشد.

مقالات مرتبط

• تأثیر حقوق بشر مبتنی بر کرامت اجتماعی در حقوق قراردادها در حقوق ایران و رویه قضایی اروپایی
• اعمال حقوق بشر در روابط خصوصی
• تاثیرحقوق بنیادین بشری بر آزادی قراردادی

جستارهای وابسته

• اهلیت تمتع
• حقوق بشر

• سلب حقوق مدنی