ماده 234 قانون تجارت مصوب 1303

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۳۴ قانون تجارت مصوب ۱۳۰۳ مصوب ۱۳۰۳,۱۱,۲۵: در چک باید محل و تاریخ صدور قید شده و به امضاء صادرکننده برسد – پرداخت وجه نباید وعده داشته باشد.

چک ممکن است در وجه حامل یا شخص معین یا به حواله کرد باشد و نیز ممکن است به صرف امضاء در ظهر آن به دیگری منتقل شود.