ماده 20 قانون امور حسبی

ماده 20 قانون امور حسبی: اقدام و دخالت دادستان در امور حسبی مخصوص به مواردی است که در قانون تصریح شده است.

مواد مرتبط

• ماده 55 قانون امور حسبی
• ماده 56 قانون امور حسبی
• ماده 59 قانون امور حسبی
• ماده 68 قانون امور حسبی
• ماده 83 قانون امور حسبی
• ماده 89 قانون امور حسبی
• ماده 97 قانون امور حسبی
• ماده 107 قانون امور حسبی
• ماده 108 قانون امور حسبی
• ماده 130 قانون امور حسبی
• ماده 142 قانون امور حسبی
• ماده 360 قانون امور حسبی
• ماده 362 قانون امور حسبی
• ماده 367 قانون امور حسبی
• ماده 1251 قانون مدنی

توضیح واژگان

دادستان: که به او مدعی‌العموم و مقام تعقیب نیز گفته می‌شود کسی است که ریاست دادسرا را به عهده دارد.

امور حسبی: اموری را حسبی گویند که مراجع قضایی باید وارد رسیدگی و اتخاذ تصمیم شوند، بدون این که رسیدگی متوقف بر اختلاف و مرافعه ای باشد و شکایتی طرح گردد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مداخله دادستان در دعاوی مدنی موردی ندارد ولی در امور حسبی، دادستان به نمایندگی جامعه و به عنوان مامور حفظ حقوق عمومی، در بسیاری از دادرسی ها به عنوان تقاضا کننده یا مدعی اصلی شرکت می کند و می تواند از حکمی که به نظر او ناصواب می رسد درخواست تجدیدنظر یا فرجام کند.

نکات توضیحی

کارهای وابسته به صغیر و محجور، نخست در دایره سرپرستی دادسرای عمومی و انقلاب، زیر نظر دادستان انجام می گیرد، ولی احکام مربوط را دادگاه خانواده صادر می کند. اما مهمترین وظیفه دادستان در امور حسبی، عبارت است از حفظ حقوق صغار، مجانین و اشخاص غیر رشید و نظارت بر امور آنان همچون پیشنهاد نصب و عزل قیم به دادگاه عمومی (خانواده)، و نیز تقاضای تعیین ناظر برای قیم و حفظ حقوق غایب مفقو الاثر و درخواست تعیین ناظر برای قیم و حفظ حقوق غایب مفقو الاثر و درخواست تعیین امین برای اداره اموال او از دادگاه عمومی.