ماده 83 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۸۳ قانون امور حسبی: اموال غیرمنقول محجور فروخته نخواهد شد. مگر با رعایت غبطه او و تصویب دادستان.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

مال غیرمنقول: به مالی که حمل و نقل آن، بدون خرابی مال ممکن نبوده یا اینکه اصلاً قابل جابه جایی نباشد، غیرمنقول گویند.[۱]

محجور: به کسی که حق تصرف در اموالش را ندارد، محجور گویند.[۲]

نکات تفسیری دکترین ماده 83 قانون امور حسبی

قیم در کلیه اعمال خود باید رعایت غبطه محجور را بنماید بنابراین اگر قیم در فروش اموال محجور رعایت مصلحت و غبطه را ننماید آن معامله باطل است؛ زیرا عمل خارج از حدود اختیارات قیم است.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 83 قانون امور حسبی

  1. اموال غیرمنقول محجور به‌طور کلی تحت شرایط عادی فروخته نمی‌شود.
  2. فروش اموال غیرمنقول محجور نیازمند رعایت غبطه (مصلحت) محجور است.
  3. تصویب دادستان به‌عنوان یک شرط ضروری برای فروش اموال غیرمنقول محجور در نظر گرفته شده است.
  4. هدف از این ماده حمایت از منافع محجور در خصوص اموال غیرمنقول است.

رویه های قضایی

مطابق نظریه مشورتی شماره ۷/۶۲۸۳–۱۳۸۱/۸/۴ اداره حقوقی قوه قضاییه نیاز به تصویب دادستان و در حال حاضر رئیس دادگستری و معاونین وی دارد مانند مواد ۸۳ و ۱۴۲ قانون امور حسبی و مواد ۱۲۴۱ و ۱۲۴۲ قانون مدنی مشاورین قضایی اداره سرپرستی نماینده رئیس دادگستری یا معاونین وی بوده و لذا مسئولیت اقداماتی که توسط مشاورین قضایی مذکور به نمایندگی از طرف این مقامات انجام داده می‌شود بر عهده رئیس یا معاون وی خواهد بود.[۴]

مقالات مرتبط

مطالعة تطبیقی آثار حقوقی حیات نباتی در حوزة حقوق خصوصی مطالعه تطبیقی نظارت بر انتخابات پارلمان در ایران و انگلستان

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 340516
  2. احمد داودی. حجر و قیمومت. مجموعه حقوقی، سال ششم، ش8، 1321.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5090872
  3. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد پنجم) (طلاق، متعه، اولاد، خانواده، انفاق، حجر و قیمومت). چاپ 11. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 253940
  4. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487076