عیب

(عَیب) در لغت، دارای مترادف های بسیار است: آهو، صدمه، علت، فساد، منقصت، نقصان، نقص، نقیصه، وصمت، تقصیر، خرده، خطا، بدی، زشتی، شایبه، معرت، رسوایی، عار 2. در قانون مدنی تعریفی کلی از عیب ارائه نشده است و صرفا به این امر اشاره شده است که تشخیص عیب بر حسب عرف و عادت میشود و بنابراین ممکن است بر حسب ازمنه و امکنه مختلف شود. اما در پاره ای موارد مانند اجاره، ملاکی از عیب داده شده است: " عیبی که موجب فسخ اجاره میشود عیبی است که موجب نقصان منفعت یا صعوبت در انتفاع باشد."  لذا صعوبت و نقصان منفعت از ملاکهای عیب در عین مستاجره شمرده شده است اما   منظور از عيب در قوانین مرتبط با حقوق مصرف کنندگان، نقيصه يا تغيير حالتي است كه موجب كاهش ارزش اقتصادي كالا يا خدمات گردد. در اصطلاحنامه های حقوقی، اینچنین تعریف شده است:به کسری یا زیادی که بر خلاف عرف و عادت در شیء یا حیوانی عارض می گردد؛ عیب گویند.

رویه قضایی

• نظریه شماره 7/1401/1344 مورخ 1402/05/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای مطالبه خسارت ناشی از مصرف کالا

مواد مرتبط

• مواد ۴۲۲ تا ۴۳۷ قانون مدنی

اقسام

عیب پنهان، عیبی است که موجب ورود آسیب طبیعی و حقوقی به مبیع می گردد.

جستار وابسته

• اخفای عیب
• ارش عیب

• خیار عیب