ماده ۱۸۷ قانون مجازات اسلامی

ماده ۱۸۷ قانون مجازات اسلامی: در شهادت شرعی نباید علم به خلاف مفاد شهادت وجود داشته باشد. هرگاه قرائن و امارات بر خلاف مفاد شهادت شرعی باشد، دادگاه، تحقیق و بررسی لازم را انجام می‌دهد و در صورتی که به خلاف واقع بودن شهادت، علم حاصل کند، شهادت معتبر نیست.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۸۶ قانون مجازات اسلامی
• ماده ۱۸۸ قانون مجازات اسلامی

توضیح واژگان

شهادت شرعی آن است که شاهد از شروط توصیف شده توسط شارع مثل ذی‌نفع نبودن، عادل و ثقه بودن و… برخوردار باشد.در شهادت شرعی، علم و ایقان وجدان قاضی، موضوعیت ندارد و حتی اگر قاضی، علم به موضوع هم پیدا نکند، در صورت اقامه شهادت شرعی، بایستی رای هم سو با مفاد شهادت صادر نماید.

نکات تفسیری دکترین ماده 187 قانون مجازات اسلامی

با تعارض میان قرائن و امارات با مفاد شهادت شرعی، در صورت علم دادگاه به خلاف واقع بودن شهادت شرعی، چنین شهادتی معتبر نخواهد بود.بنابراین شهادت، در حقیقت یک اماره است که موجب علم قاضی می‌شود و تعارض مفاد آن، موجب عدم حصول علم برای قاضی است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 187 قانون مجازات اسلامی

1. در شهادت شرعی نباید علم به خلاف مفاد شهادت وجود داشته باشد.
2. اگر قرائن و امارات برخلاف مفاد شهادت شرعی باشد، دادگاه موظف به تحقیق و بررسی است.
3. دادگاه در صورت حصول علم به خلاف واقع بودن شهادت، آن را معتبر نمی‌داند.
4. اعتبار شهادت وابسته به عدم تعارض آن با قرائن و امارات است.
5. دادگاه‌ها می‌توانند در صورت وجود شبهه در شهادت، به تحقیق بیشتر بپردازند.

رویه های قضایی

• نظریه شماره 7/1402/471 مورخ 1402/09/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تاثیر علم قاضی در دعاوی مدنی

انتقادات

به نظر برخی حکم این ماده، با موضوعیت داشتن شهادت شرعی تعارض دارد، چون اگر دلیل، موضوعیت داشته باشد، نمی‌توان آن را با دلیل دیگر حتی علم قاضی، قابل نقض دانست.

مقالات مرتبط

ماهیت اظهارات اشخاص ثالث در دادرسی و موانع پذیرش آن