ماده ۳۰ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
ماده 30 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: علاوه بر جهات قانوني براي شروع به تعقیب موضوع قانون آیین دادرسی کیفری، موارد زير نيز از جهات قانوني براي شروع به تعقیب يا اتخاذ تدابير حمايتي مقرر در اين قانون مي باشد:
ب) گزارش ها و درخواست هاي مكتوب يا شفاهي كه هویت گزارش دهندگان و نويسندگان آنها مشخص نيست در صورتي كه داراي قرائن معقول و متعارف باشد.
توضیح واژگان
تعقیب: در اصطلاح حقوقی، توسل به یک عمل قضایی برای وصول به گرفتن حکم یا قرار یا اجرای آن است[۱] و تعقیب کیفری، اصولا در صلاحیت دادسرا و به عهده دادستانی است.[۲]
نکات توضیحی
جهات تعقیب جرم عبارتند از: الف – شکایت شاکی یا مدعی خصوصی ب – اعلام و اخبار ضابطان دادگستری، مقامات رسمی یا اشخاص موثق و مطمئن پ – وقوع جرم مشهود، در برابر دادستان یا بازپرس ت – اظهار و اقرار متهم ث- اطلاع دادستان از وقوع جرم به طرق قانونی دیگر.[۳] علاوه بر موارد مذکور در آیین دادرسی کیفری، دو مورد از جهات تعقیب در ماده 30 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان ذکر شده است که در جهت حمایت از اطفال و نوجوانان، پیش بینی شده است.
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 115960
- ↑ فهیمه ملک زاده. دانشنامه حقوقی (آیین دادرسی کیفری-مدنی). چاپ 1. مجد، 1395. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652416
- ↑ ماده 64 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392