ماده ۳۶ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان

ماده 36 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: هرگاه حمايت و رعايت مصلحت طفل يا نوجوان در معرض خطر و بزه‌ ديده، مستلزم اتخاذ تصميم در خصوص حضانت، ولايت، قيمومت، سرپرستی، ملاقات، عزل ولي قهري، سپردن به خانواده جايگزين يا مراكز بهزيستي و يا ساير نهادها و مؤسسات اجتماعي، تربيتي، درماني يا بازپروري، نگهداري در مكاني مطمئن و امن و يا سپردن موقت به شخص مورد اطمينان دادگاه باشد، دادستان گزارشي در مورد وضعيت طفل و نوجوان و ادله ضرورت اتخاذ اقدامات مزبور تهيه و به دادگاه خانواده ارسال مي ‌كند.

تبصره 1 - مختومه ‌شدن پرونده در دادسرا، مانع از اعمال وظيفه موضوع اين ماده توسط دادستان نمي ‌باشد.

تبصره 2 - هرگاه دادگاه، رأساً يا به درخواست دادستان انجام هر يك از اقدامات موضوع اين ماده را فوري تشخيص دهد، پيش از ورود به ماهيت دعوي و بدون اخذ تأمين، دستور موقت صادر مي‌ كند. اين دستور فوري اجراء مي‌ شود.

توضیح واژگان

دادگاه خانواده: دادگاهی است که در اجرای بند سوم از اصل بیست و یکم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برای حفظ کیان و بقای خانواده و برای جلوگیری از هم پاشیدگی خانواده ها تشکیل شده است.

نکات توضیحی

در مواردی که خود دادگاه خانواده راسا یا به درخواست دادستان انجام هر یک از اقدامات مذکور در ماده 36 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان را فوری تشخیص بدهد قبل از ورود به ماهیت دعوا و بدون اخذ تامین، دستور موقت صادر می کند و دستور او فوری اجرا می شود.