تأمین
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
تأمین: به معنای در امنیت قراردادن، ایمن کردن، آرام کردن، حفظ کردن، می‌باشد. [۱] [۲] همچنین در تعریفی دیگر چنین بیان شده است که تأمین در لغت به معنی ایمن آوردن، آرام کردن، حفظ کردن و امن کردن است.[۳]
در قانون آیین دادرسی مدنی، معنای لغوی تأمین در نظر گرفته نشده و اقدام و انجام تأمین مدنظر است. ماده 121 قانون آیین دادرسی مدنی، مقرر می‌دارد:«تأمین در این قانون عبارت است از توقیف اموال اعم از منقول و غیرمنقول» که این تعریف با معنای لغوی آن تشابه‌ای ندارد ولی در توقیف اموال نوعی حفظ کردن، آرام کردن برای طلبکار به وجود می‌آید و به عبارت دیگر، وی را آرام می‌کند که اموال او از بین نمی‌رود.[۳]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1341628
- ↑ منصور اباذری فومشی. قانون اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 3. خرسندی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4525240
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ منصور اباذری فومشی. قانون اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 3. خرسندی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4525212