توقیف کردن

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

«توقیف کردن» به معنای سلب آزادی تن است و در ماده ۵۸۳ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)، به معنای بازداشت کردن افراد در بازداشتگاه آمده‌ است.[۱]

تفاوت توقیف با حبس

در بیان تفاوت میان دو واژه «حبس» و «توقیف» باید اشاره نمود که حبس معمولاً برای مدت زمان طولانی و در یک مکان محصور روی می‌دهد، حال آن که در حالت توقیف، لزومی به قرارگرفتن فرد در یک مکان محصور نیست.[۲]

توقیف در قانون اجرای احکام مدنی

توقیف در قانون اجرای احکام مدنی را اینگونه تعریف نموده‌اند: توقیف در لغت به معنی بازداشت و بازداشتن است و منظور قانونگذار در ماده 52 قانون اجرای احکام مدنی از کلمۀ توقیف، توقیف اجرایی می‌باشد.[۳] همچنین، طبق ماده 78 قانون اجرای احکام مدنی، توقیف مال منقول به معنای اخذ مال از خوانده و سپردن آن به حافظ است که او نیز نباید در مال توقیف شده مرتکب تعدی و تفریط گردد.[۴] شایان ذکر است که توقیف مال، به منزلۀ سلب مالکیت محکوم‌علیه نخواهد بود. با توقیف مال برای محکوم‌له حق استیفاء محکوم‌به از محل فروش اموال توقیفی، در صورت امتناع محکوم‌علیه از پرداخت محکوم‌به، ایجاد می‌گردد.[۵]

مواد مرتبط

منابع

  1. حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی). چاپ 4. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 534944
  2. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 358488
  3. منصور اباذری فومشی. قانون اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 3. خرسندی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4525224
  4. فرزانه سریر. مجموعه نکات طبقه بندی شده موضوعی آیین دادرسی مدنی 1241 نکته. چاپ 2. مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1474100
  5. علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1239260