ماده 202 قانون تجارت مصوب 1303

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۲۰۲ قانون تجارت مصوب ۱۳۰۳ مصوب ۱۳۰۳,۱۱,۲۵:''' هر گاه دارنده برات به رویت یا به وعده که یکی از شهرهای ایران صادر و باید در ممالک خارجه تادیه شود در مواعد مقرره در ماده فوق قبولی نوشتن یا پرداخت وجه را مطالبه نکرده باشد به همان ترتیب م...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۰۲ قانون تجارت مصوب ۱۳۰۳ مصوب ۱۳۰۳,۱۱,۲۵: هر گاه دارنده برات به رویت یا به وعده که یکی از شهرهای ایران صادر و باید در ممالک خارجه تادیه شود در مواعد مقرره در ماده فوق قبولی نوشتن یا پرداخت وجه را مطالبه نکرده باشد به همان ترتیب مذکور حق او ساقط خواهد شد.