ماده 330 قانون تجارت مصوب 1303

ماده ۳۳۰ قانون تجارت مصوب ۱۳۰۳ مصوب ۱۳۰۳,۱۱,۲۵: هر گاه اموالی در اجاره تاجر ورشکست باشد هیات تصفیه در فسخ یا ابقاء اجاره به نحوی که موافق منافع طلب کارها باشد تصمیمی اتخاذ می نماید اگر این تصمیم بر فسخ اجاره باشد صاحبان اموال مستاجره از بابت مال الاجاره که تا آن تاریخ مستحق شده اند جزو غرما منظور می شوند– و اگر تصمیم بر ابقاء اجاره باشد و تامیناتی هم سابقا به موجب اجاره نامه به موجر داده شده باشد آن تامینات ابقاء خواهد شد والا تامیناتی که پس از ورشکستگی داده می شود باید کافی باشد – در صورتی که با تصمیم هیات تصفیه به فسخ اجاره موجر راضی به فسخ نشود حق مطالبه تامین را نخواهد داشت.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی