صغر

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

صِغَر در لغت به معنی خردی، کم‌سالی و در مقابل آن، کبر است. در اصطلاح حقوقی، صغر عبارت است از این که شخص، به علت کم‌سالی و نرسیدن به بلوغ شرعی و رشد، اهلیت تصرف در اموال خود را نداشته باشد و چنین شخصی را صغیر می‎‌گویند.[۱]

کتب مرتبط

جستارهای وابسته

منابع

  1. احمدعلی حمیتی واقف. حقوق مدنی (جلد سوم) کلیات قراردادها و ایقاع ها. چاپ 1. دانش نگار، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655308