تحلیل حقوقی برداشت مستقیم به‌عنوان یک روش پرداخت نوین

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تحلیل حقوقی برداشت مستقیم به‌عنوان یک روش پرداخت نوین نام مقاله ای از محمد امین فصیحی زاده و علیرضا فصیحی زاده بوده که در شماره دهم دوره پنجم (مهر 1403) فصلنامه حقوق فناوری های نوین منتشر شده است.

چکیده

توسعۀ ابزار و شیوه‌های نوین پرداخت به‌‌‌تبع نیازهای موجود اقتصادی، از ضرورت‌های انکارناپذیر پویایی کسب‌و‌کارها و تسهیل امور معاملاتی اشخاص است. برداشت مستقیم شیوه‌ای نوین در انواع انتقال وجه بدهی است که تحلیل حقوقی آن، موضوع مقالۀ حاضر است. از مزایای این شیوۀ پرداخت بانکی، امنیت و قابلیت اطمینان بالای آن، انعطاف در به‌کارگیری در انواع متنوع کسب‌و‌کار و معاملات و نیز کاهش هزینه‌ها و صرفه‌جویی در وقت اشخاص دخیل در مقایسه با روش‌های سنتی همچون صدور چک یا بهره‌گیری از پرداخت‌های کارتی است که همۀ این‌ها از ابتنای این روش پرداختی بر قراردادی خاص میان صاحب‌حساب و ذی‌نفع آن نشئت می‌گیرد. از نتایج این پژوهش آن است که با وجود فراهم‌آوری شرایط برداشت مستقیم در سامانه‌های بانکی، آنچه اکنون در عمل اجرا می‌شود چندان با تعریف برداشت مستقیم سازگاری ندارد و درواقع واریز مستقیم و زیربخش دیگر خدمات پایا محسوب می‌شود؛ بنابراین هر‌چند اوصاف و آثار قرارداد مذکور در طی سالیان به‌کارگیری جهانی آن و نیز وجود مقررات مخصوص در کشورهای دیگر به‌نحو نسبتاً مطلوبی شناخته‌ شده است، اما به‌منظور کار‌کرد بهتر آن در نظام بانکداری داخلی و نیز پیشگیری از دعاوی مربوط به آن، به‌روزآوری مقررات موجود در سازگاری بهتر با اشکال کاربردی در این روش پرداختی ضروری به‌نظر می‌رسد و به پویایی بیشتر دستورالعمل‌های مربوط به نظام‌های پرداخت می‌انجامد.

کلیدواژه ها

  • برداشت مستقیم
  • انتقال الکترونیکی وجوه
  • انتقال بدهی ازپیش‌تأییدشده
  • دستور پرداخت معکوس

مواد مرتبط