ماده 120 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲۰ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران: تنبیهاتی که به علت تخلفات کارکنان اعمال می شود به شرح زیر است:

الف – توبیخ شفاهی.

ب – توبیخ کتبی.

ج (اصلاحی ۰۸/۰۴/۱۳۹۰)– توبیخ در دستور قسمتی

د (اصلاحی ۰۸/۰۴/۱۳۹۰)– توبیخ در دستور نیروی انتظامی یا سازمان

ه(اصلاحی ۰۸/۰۴/۱۳۹۰)– – توبیخ در فرمان همگانی

و – خدمت شبانه روزی در قسمت حداکثر به مدت سی روز.

ز – بازداشت غیرقابل تمدید در بازداشتگاه حداکثر به مدت سی روز.

ح – کسر حقوق حداکثر به میزان یک پنجم، حداکثر به مدت چهار ماه.

ط – انتظار خدمت حداکثر به مدت شش ماه.

ی – بدون کاری حداکثر تا سه ماه.

ک – محرومیت از ترفیع حداکثر به مدت چهار سال.

ل – تنزیل موقت یک درجه یا رتبه حداکثر به مدت دو سال.

م – تنزیل دائم یک درجه یا رتبه.

ن – معافیت از خدمت.

س – اخراج از خدمت.

تبصره ۱ – در صورتی که تنزیل درجه یا رتبه برای مدت محدود اعمال شود، پس از انقضای مدت مذکور کارکنان مورد تنبیه، به درجه یا رتبه قبل از تنبیه با قدمتی معادل مدت قدمت قبل از تنبیه به علاوه مدت تنبیه نائل و به خدمت ادامه داده و ترفیعات بعدی آنان بر اساس درجه یا رتبه مزبور خواهد بود و در صورتی که تنزیل درجه یا رتبه به طور دائم اعمال شود، کارکنان مورد تنبیه با احتساب قدمت خدمت در درجه یا رتبه قبل از تنبیه پس از طی حداقل مدت توقف، به درجه یا رتبه بالاتر نائل شده و ترفیعات بعدی آنان طبق مقررات این قانون خواهد بود.

تبصره ۲ – در معافیت از خدمت، کارکنانی که بیست سال و بیشتر سابقه خدمت دارند بازنشسته و کمتر از بیست سال بازخرید خواهند شد.

رویه های قضایی