رسیدگی به جرایم منافی عفت

مطابق ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری(اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴): «به جرائم منافی عفت به‌طور مستقیم، در دادگاه صالح رسیدگی می‌شود.

تبصره (الحاقی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴) - منظور از جرائم منافی عفت در این قانون، جرائم جنسی حدی، همچنین جرائم رابطه نامشروع تعزیری مانند تقبیل و مضاجعه است.»

قید «به‌طور مستقیم» را نباید به معنای مراجعه مستقیم شاکی به دادگاه معنی کرد، بلکه مقصود مراجعه شاکی به دادسرا در این خصوص و ارسال پرونده به‌طور مستقیم به دادگاه از سوی دادسرا در صورت تشخیص انطباق اتهام با ماده فوق است.

ماده فوق در خصوص شناسایی جرایمی وضع شده‌است که تحقیقات مقدماتی آن‌ها در دادسرا انجام نمی‌شود، بلکه مستقیماً در خود دادگاه اقدام به تحقیق، تعقیب و دادرسی به عمل می‌آید،بنابراین تحقیقات مقدماتی این جرایم در دادسرا انجام نمی‌شود.

مواد مرتبط

ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری

پیشینه

سابقا ماده ۴۳ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود.

در رویه‌ قضایی

بر اساس نظریه شماره ۷/۹۳/۸۲۴_۱۳۹۳/۴/۱۰ جرایمی مثل حضور زنان در معابر عمومی بدون حجاب شرعی یا تظاهر به فعل حرام، از شمول این ماده خارج هستند.

همچنین بر اساس نظریه ۷/۹۳٫۷۶۴_۹۳/۴/۳ جرم موضوع ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی از مصادیق جرایم علیه عفت عمومی بوده و مشمول ماده فوق می‌باشد.