جهات فرجام خواهی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۶ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مقصود از جهات فرجام خواهی، جهاتی است که در فرض عدم وجود آن‌ها فرد محکوم حق اعتراض به رأی صادره را ندارد، چرا که صرف وجود احکام و قرارهای قابل فرجام برای امکان اعتراض کفایت نمی‌کند.[۱]

در قانون آیین دادرسی کیفری، جهات فرجام خواهی به شرح زیر پیش بینی شده است:

الف - ادعای عدم رعایت قوانین مربوط به تقصیر متهم و مجازات قانونی او.

ب - ادعای عدم رعایت اصول دادرسی با درجه ای از اهمیت منجر به بی‌اعتباری رأی دادگاه.

پ - عدم انطباق مستندات با مدارک موجود در پرونده.[۲]

مقصود از «اصول دادرسی»، اصولی کلی و الزام‌آور است که اساس برگزاری دادرسی قانونی و منصفانه را ایجاد کرده و لازم الرعایه هستند.[۳]همچنین مقصود از عدم رعایت این اصول در ماده فوق آن است که بی‌توجهی به این اصول به چنان درجه ای از اهمیت برسد که موجب بی‌اعتباری رأی دادگاه شود.[۴]

مواد مرتبط

ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری

در رویه‌ قضایی

نظریه مشورتی ۷/۹۴/۵۶۸ مورخ ۱۳۹۴/۳/۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: منظور از قوانین مربوط به تقصیر متهم در بند الف ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، کلیه قوانینی است که در اثبات جرم و انتساب آن به متهم مؤثر است؛ از جمله مقررات مربوط به مبانی و موانع مسئولیت کیفری و ادلّه اثبات جرم در قانون مجازات اسلامی و آیین دادرسی کیفری.[۵]

منابع

  1. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278856
  2. ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری
  3. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4717196
  4. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4721068
  5. نصرت حسن‌زاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6280180