ماده 51 منشور ملل متحد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۲۲: خط ۲۲:
* [[رأی‌ دیوان‌ دادگستری‌ بین‌المللی‌ در قضیه سکّوهای‌ نفتی‌: دیپلماسی‌ قضائی‌ در دادرسی‌ بین‌المللی]]
* [[رأی‌ دیوان‌ دادگستری‌ بین‌المللی‌ در قضیه سکّوهای‌ نفتی‌: دیپلماسی‌ قضائی‌ در دادرسی‌ بین‌المللی]]
* [[سلاح‌های‌ هسته‌ای‌، نقطة‌ تلاقی‌ حقوق توسل‌ به‌ زور و حقوق بشردوستانه‌ بین‌المللی‌ در پرتو رأی‌ مشورتی‌ دیوان‌ بین‌المللی‌ دادگس|سلاح‌های‌ هسته‌ای‌، نقطة‌ تلاقی‌ حقوق توسل‌ به‌ زور و حقوق بشردوستانه‌ بین‌المللی‌ در پرتو رأی‌ مشورتی‌ دیوان‌ بین‌المللی‌ دادگستری‌ (1996)]]
* [[سلاح‌های‌ هسته‌ای‌، نقطة‌ تلاقی‌ حقوق توسل‌ به‌ زور و حقوق بشردوستانه‌ بین‌المللی‌ در پرتو رأی‌ مشورتی‌ دیوان‌ بین‌المللی‌ دادگس|سلاح‌های‌ هسته‌ای‌، نقطة‌ تلاقی‌ حقوق توسل‌ به‌ زور و حقوق بشردوستانه‌ بین‌المللی‌ در پرتو رأی‌ مشورتی‌ دیوان‌ بین‌المللی‌ دادگستری‌ (1996)]]
* [[ساخت‌ دیوار حائل‌ در سرزمین‌ اشغالی‌ فلسطین‌: دیوان‌ بین‌المللی‌ دادگستری‌ به‌ عنوان‌ حافظ‌ صلح‌ و امنیت‌ بین‌المللی‌]]


{{مواد منشور ملل متحد}}
{{مواد منشور ملل متحد}}

نسخهٔ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۶

ماده ۵۱ منشور ملل متحد: در صورتی که یک عضو ملل متحد مورد تجاوز مسلحانه واقع شود هیچ‌یک از مقررات این منشور به حق طبیعی دفاع مشروع انفرادی یا اجتماعی تا موقعیکه شورای امنیت اقدام لازم برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی بعمل آورد لطمه وارد نخواهد آورد و اقداماتی که اعضاء برای اجرای حق دفاع مشروع بعمل می‌آورند باید فورا“ به شورای امنیت اطلاع دهند ولی این اقدامات بهیچ وجه در اختیارات و وظایفی که شورا بر طبق این منشور دارد و به موجب آنها در هر موقع روشی را که برای حفظ ویا اعاده صلح و امنیت بین‌المللی لازم می‌داند می‌توانی اتخاذ کند تأثیری نخواهد داشت.

مقالات مرتبط