آسیب شناسی ماده سوم قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور (مصوب 8 مرداد 1382)
آسیبشناسی ماده سوم قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور (مصوب ۸ مرداد ۱۳۸۲) نام مقاله است از محمد سلطانیه که در شماره هفتاد و پنج، دوره بیست و ششم (پاییز و زمستان ۱۴۰۰) دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) منتشر شدهاست.
چکیده
به کارگیری روشهای نوین بارداری مسائل زیادی را در زمینة حقوق طرفین به وجود آوردهاست که بررسی آثار تکلیفی آن، یکی از آنهاست. هدف این پژوهش فهم آثار فقهیِ تکلیفیِ اهدای جنین براساس نگرش شیعی و رفع ابهام مادة سوم قانون نحوة اهدای جنین به زوجین نابارور است. این مطالعه به صورت کتابخانه ای و توصیفی تحلیلی و با تکیه بر کتب طراز اول فقه شیعه با واکاوی کلیدواژههای جنین، اهدا، نفقه، حضانت و ارث در ادلة معتبر انجام گرفتهاست. با توجه به انتساب کودک به صاحبان نطفه، حقوق تکلیفی مثل حضانت، نفقه و ارث بین کودک و صاحبان نطفه برقرار است؛ اما قانون گذار در مادة سوم این قانون، «وظایف و تکالیف زوجین اهداگیرندة جنین و طفل متولدشده را از لحاظ نگهداری و نفقه و احترام، نظیر وظایف و تکالیف اولاد، پدر و مادر دانستهاست»؛ درحالی که کودک منتسب به اهداکنندگان است و به موضوع مهمی مثل توارث اشاره نشدهاست؛ بنابراین باید قانون تغییر کند و نحوة تعیین وظایف برای گیرندگان اهدا را تبیین نماید.