اصل وحدت تابعیت زوجین در حقوق ایران، بریتانیا و کنوانسیونهای بینالمللی
اصل وحدت تابعیت زوجین در حقوق ایران، بریتانیا و کنوانسیونهای بین المللی نام مقاله ای از منوچهر توسلی نایینی و رویا پور مراد بوده که در شماره بیستم دوره ششم (پاییز 1396) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.
چکیده
ازدواج با اتباع بیگانه از موضوعاتی است که در حقوق بین الملل خصوصی هر کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مورد سوال اصلی این است که اصل وحدت تابعیت زوجین یا اصل تعدد تابعیت زوجین اجرا شود؟ با نگاهی به نظام های حقوقی ایران و بریتانیا و کنوانسیون های بین المللی میتوان به این نتیجه دست یافت که بر خلاف نظام بریتانیا، ایران همچنان پس از سالها پیرو نظریه ی وحدت تابعیت بوده و تنها در مواردی از نظریه ی استقلال نسبی تابعیت پیروی مینماید در حالی که در بریتانیا سال هاست که نظریه ی استقلال تام تابعیت زن پذیرفته شده است. به نظر میرسد که مشکلات به وجود آمده در طول سالهای اخیر نشان می دهد که قانون تابعیت ایران در مورد اصل وحدت تابعیت کفاف مقتضیات جامعه ی امروزی ایران را نداده و نیازمند تجدید نظرهای جدی در این زمینه است. لذا بازنگری در قواعد قانون مدنی ایران در باب ازدواج با اتبلاع بیگانه مندرج در بند 6 ماده 976 و ماده 987 قانون مدنی و همچنین ماده 984 الزامی به نظر می رسد.
کلیدواژه ها
- ازدواج
- استقال تابعیت
- تابعیت مضاعف
- بیگانه
- وحدت تابعیت
مواد مرتبط
- ماده 976 قانون مدنی
- ماده 986 قانون مدنی
- ماده 987 قانون مدنی
- ماده 963 قانون مدنی
- ماده 1060 قانون مدنی
- ماده 12 قانون تابعیت
- ماده 6 قانون تابعیت بریتانیا 1981
- ماده 12 قانون تابعیت بریتانیا 1981
- ماده 8 کنوانسیون 1930 لاهه
- ماده 2 کنوانسیون تابعیت زنان ازدواج کرده 1957
- ماده 3 کنوانسیون تابعیت زنان ازدواج کرده 1957
- ماده 9 کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان 1979
- بند ت ماده 4 کنوانسیون اروپایی تابعیت 1997
- بند 2 ماده 15 اعلامیه جهانی حقوق بشر