الگوی مفهومی عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری قراردادهای الکترونیکی در ایران
الگوی مفهومی عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری قراردادهای الکترونیکی در ایران نام مقاله ای از سامره جدید الاسلامی و هانی اربابی بوده که در شماره سوم دوره دوم (فروردین 1400) فصلنامه حقوق فناوری های نوین منتشر شده است.
چکیده
شروط قراردادهای الکترونیکی، برحسب انطباق آن بر فضای مجازی و الکترونیکیبودن محیط انعقاد قرارداد، متضمن ویژگی خاصی نسبتبه شروط قراردادهای سنتی است. بدون اعتماد به قراردادهای منعقدشدۀ الکترونیکی، اقتصادهای جدید نمیتوانند از قابلیت کامل خود بهره ببرند و از فرصتهای ایجادشده توسط فناوریهای جدید عقب میمانند. بنابراین، یا باید اعتماد به امکانات فنی و اعتبار قرارداد الکترونیکی را افزایش داد یا مفهومی کاملاً جدید برای تنظیم مبادلۀ کالا و خدمات در دورۀ دیجیتال جدید یافت. بنابراین، با توجه به ماهیت ذاتی قراردادهای الکترونیکی، هدف از این تحقیق طراحی الگوی مفهومی عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری قراردادهای الکترونیکی از سوی مخاطب در ایران است. در این پژوهش، ابتدا با مرور و تحلیل محتوای ادبیات، مفهوم و ماهیت و تاریخچۀ قراردادهای الکترونیکی مشخص و موانع پذیرش و اجرای آن شناسایی شده است. سپس، بهمنظور بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش این فناوری با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری، الگوی مفهومی عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری قراردادهای الکترونیکی طراحی شده و شناخت الگوهای موجود در دادههای کمّی محقق گردیده است. نتایج نشان میدهد که بین محدودیتهای حقوقی، فنی و امنیتی با پذیرش فناوری قراردادهای الکترونیکی در ایران رابطۀ معکوس و معنادار، و بین سودمندی درکشده برای کاربرد و انعطافپذیری کاربرد قراردادهای الکترونیکی با پذیرش فناوری آن در ایران رابطۀ مستقیم و معناداری وجود دارد.
کلیدواژه ها
- قرارداد الکترونیکی
- فضای مجازی
- شروط
- الزامات پذیرش