بری‌الذمه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بری‌الذمه، در لغت ترکیب اضافی مرکب از دو واژه‌ی «بری» به معنای پاک و «الذمه» به معنای عهده است.[۱] مراد از بری‌الذمه، کسی است که ذمه‌اش از هرگونه دینی پاک باشد.[۲] در فقه و حقوق، کسی بری‌الذمه نامیده می‌شود که عهده‌ی او از تعهد (دین) پیشینی که داشته است، فارغ شده باشد.[۳] بری‌الذمه در مقابل مشغول‌الذمه استعمال می‌شود.[۴][۵]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714936
- ↑ فهیمه ملک زاده. دانشنامه حقوقی (حقوق مدنی) (جلد اول). چاپ 1. مجد، 1395. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714932
- ↑ مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714940
- ↑ مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714940
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. وسیط در ترمینولوژی حقوق. چاپ 3. گنج دانش، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714948