جایگاه اجرای موقت پروتکل الحاقی معاهده عدم گسترش سلاح‌های هسته‌ای در حقوق عمومی ایران
جایگاه اجرای موقت پروتکل الحاقی معاهده عدم گسترش سلاح‌های هسته‌ای در حقوق عمومی ایران نام مقاله ای از پروانه تیلا است که در شماره 4 (مهر 1382) فصلنامه پژوهشهای حقوقی منتشر شده است.
چکیده
علاوه بر اجرای کامل و معمولی معاهدات که مؤخر بر طی فرآیند بین‌المللی و ملی آن است، اجرای پیش از موعد یا موقت معاهدات نیز تدبیری است که در حقوق معاهدات به رسمیت شناخته شده است. در این صورت، تمام یا بخشی از مفاد یک معاهده، قابلیت اجرائی می‌یابد و این اجرای موقت هنگامی که مراحل مذکور خاتمه یافت، به اجرای دائمی تبدیل می‌گردد.
اخیراً که مسأله الحاق ایران به پروتکل تقویت پادمان هسته‌ای مطرح شده است، یکی از نکات مطروحه در قطعنامه 12 سپتامبر 2003 آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، درخواست مؤکد از ایران برای امضا، تصویب و اجرای سریع و بی‌قید و شرط پروتکل مذکور و همچنین اجرای موقت آن است. این مقاله با تکیه بر موضوع مذکور، مسأله اجرای موقت و پیش از موعد معاهدات بین‌المللی را در پرتو اصول حقوق عمومی ایران بررسی و تحلیل می‌نماید.
کلید واژه ها
- معاهده عدم گسترش
- اجرای موقت
- حقوق بین الملل
- حقوق معاهدات
- ایران
- آژانس بین المللی انرژی هسته ای
مواد مرتبط
- قطعنامه 12 سپتامبر 2003 آژانس بین المللی انرژی اتمی
- ماده 2 کنوانسیون وین حقوق معاهدات 1969
- اصل 77 قانون اساسی
- اصل 125 قانون اساسی
- ماده 2 قانون مدنی
- ماده 9 قانون مدنی
- اصل 59 قانون اساسی
- ماده 25 کنوانسیون وین حقوق معاهدات 1969
- ماده 24 کنوانسیون وین حقوق معاهدات 1969
- اصل 176 قانون اساسی
- اصل 71 قانون اساسی
- اصل 58 قانون اساسی
- اصل 22 قانون اساسی
- اصل 28 قانون اساسی
- اصل 123 قانون اساسی
- اصل 125 قانون اساسی
- اصل 138 قانون اساسی
- اصل 94 قانون اساسی
- اصل 173 قانون اساسی