جایگاه «اصول عملیه و مشروعیت فقاهتی» در حکمرانی و آموزههای حقوق عمومی
 | |
| عنوان | جایگاه «اصول عملیه و مشروعیت فقاهتی» در حکمرانی و آموزههای حقوق عمومی |
|---|---|
| نویسنده | محمد علی ضیائی محسن قائمی |
| محور موضوعی | حقوق عمومی فقه و حقوق |
| سال نشر | ۱۴۰۲ |
| منتشر شده در | نشریه دانش حقوق عمومی |
| دوره | ۱۲ |
| شماره | ۱ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
جایگاه «اصول عملیه و مشروعیت فقاهتی» در حکمرانی و آموزههای حقوق عمومی عنوان مقالهای از محمد علی ضیائی و محسن قائمی است که در سال 1402 در شمارهی 1 نشریه دانش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
اصول عملیه بهعنوان روش رفع تحیر در موارد نبود دلیل قطعی و ظنی معتبر، راهکاری است که اغلب در فقه فردی و در حقوق خصوصی و کیفری پی گرفته شده است. در حقوق عمومی و ساحت حکمرانی اعم از اقتصادی، سیاسی و فرهنگی نیز در مواردی این اصول مبنای عمل نهادهای مختلف قرار گرفته است. با این حال، این نوشته در راستای روششناسی در حقوق عمومی و حقوق بینالملل، قائل به تفاوت روش برداشت از منابع دینی و لزوم ارتقای معیارهای استنباط احکام بهمنظور پیشگیری از انزوا یا تحریف دین است. بنابراین مسئله اصلی این تحقیق توصیفی-تحلیلی، امکان یا امتناع استناد به اصول عملیه و نیز شیوه استناد به این اصول در حکمرانی است. بهنظر میرسد در راستای «ضرورت تأسیسی و متکامل بودن زبان شارع جهت تفاهم با تاریخ»، اصول عملیه زبانی مناسب برای سطح حکمرانی نیست و تنها در قالب «رویکرد» میتواند در حکمرانی استفاده شود و عقل، بنای عقلا، مذاق شارع، حفظ نظام زمینه استناد به اصول عملیه را نیز تا حد زیادی مرتفع میکند.