جایگاه علم قاضی در اثبات امر کیفری در حقوق ایران
 | |
| عنوان | جایگاه علم قاضی در اثبات امر کیفری در حقوق ایران |
|---|---|
| نویسنده | کیومرث کلانتری عباس سلمانپور |
| محور موضوعی | [[]] |
| سال نشر | ۱۳۹۸ |
| منتشر شده در | نشریه پژوهشنامه حقوق کیفری |
| دوره | ۱۰ |
| شماره | ۲۰ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
جایگاه علم قاضی در اثبات امر کیفری در حقوق ایران مقاله ای از کیومرث کلانتری و عباس سلمانپور که در بهمن ماه سال 1398 در شماره 20 دوره 10 نشریه پژوهشنامه حقوق کیفری منتشر شده است .
چکیده
یکی از مهمترین مباحث حقوق کیفری که تأثیر بسزایی در تحقق عدالت قضایی دارد مبحث راجع به ادله اثبات است که لازم است مقنن احکام آن را با صراحت و شفافیت بیشتر بیان دارد. قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 این ادله را عبارت از اقرار، شهادت، قسامه، سوگند و علم قاضی دانسته است. میدانیم که در میان ادله اثبات امر حقوقی، اقرار از جایگاه ویژهای برخوردار است تا حدی که اصطلاحاً ملکه دلایل حقوقی گفته میشود به نحوی که به محض وقوع اقرار، قاضی محکمه حقوقی مکلف به صدور حکم براساس آن است. در مقاله حاضر در صدد هستیم تا با توجه به نوآوریهای مقنن در قانون مجازات اسلامی (1392) در مبحث مربوط به ادله اثبات، جایگاه علم قاضی در اثبات امر کیفری را از طریق مقایسه آن با سایر ادله و تبیین شرط بیّن بودن، مورد بررسی قرار دهیم. نتیجه بررسیها حکایت از آن دارد که مقنن برای نخستین بار و در قانون مجازات اسلامی (1392) در شرایطی و با حفظ ارزش اثباتی سایر ادله، علم بیّن قاضی را دارای جایگاه برتر از سایر دلایل کیفری از جمله اقرار و شهادت، دانسته است.