دادگاه صالح در دعاوی مربوط به مسئولیت متصدیان حمل‌ونقل هوایی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

دادگاه صالح در دعاوی مربوط به مسئولیت متصدیان حمل‌ونقل هوایی نام مقاله ای از میلاد سلطانی و بهرام تقی پور و علیرضا صالحی فر است که در شماره بیست و یکم (شهریور ۱۴۰۱) دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی منتشر شده است.

چکیده

با وجود اهمیت و آثار متعدد تعیین دادگاه صالح در دعاوی مربوط به مسئولیت متصدیان حمل­ونقل هوایی، ملاک­های ارائه­شده در اسناد ورشو و مونترال مبهم است و هر کشور تفسیر داخلی خود را ارائه می­دهد. این ابهام در تشخیص دادگاه صالح، علاوه بر اینکه با اصل یکنواختی این اسناد در تعارض است، تشخیص دادگاه صالح را با دشواری روبه­رو می­سازد. با توجه به اینکه تعیین دادگاه صالح منجر به شناسایی قوانین ماهوی و شکلی حاکم بر دعوا می­شود، این ابهام در تشخیص دادگاه منجر به ناتوانی در شناخت قانون ماهوی و شکلی خواهد شد. علاوه بر این، قواعد مربوط به حمل­ونقل هوایی براساس حمایت از مسافران وضع شده و به همین علت گاهی از اصول اساسی فاصله گرفته است. یکی از این موارد، تشخیص دادگاه صالح است که قدرت اراده افراد نادیده انگاشته و خواهان تنها در کشورهای محدود و از پیش معلوم می­تواند طرح دعوا نماید. اراده­ای که در سایر طرق حمل­ونقل از جمله حقوق حمل­ونقل دریایی محترم شمرده شده است. بر این اساس لازم است تا ابتدا ملاک­های محل اقامت متصدی حمل­ونقل، مقر اصلی کار متصدی حمل­ونقل، محل کار متصدی جایی­که قرار منعقده شده است و دادگاه مقصد تبیین شود؛ چراکه تشخیص آنها منجر به شناسایی قانون شکلی و ماهوی در دعاوی مربوط به مسئولیت متصدی حمل­ونقل می­شود. همچنین، ضمن پذیرش قدرت اراده در انتخاب دادگاه، به نقد رویکرد کنوانسیون­های ورشو و مونترال در نادیده گرفتن این اراده پرداخته می­شود.

کلیدواژه ها

  • محل اقامت
  • مقر اصلی
  • محل کار
  • دادگاه مقصد
  • صلاحیت پنجم
  • صلاحیت قراردادی

مواد مرتبط