رای دادگاه درباره اثر ازدواج پدر بر حضانت فرزند (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۱۵۱۲)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۱۵۱۲ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۳/۰۹/۱۲ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | اثر ازدواج پدر بر حضانت فرزند |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اثر ازدواج پدر بر حضانت فرزند: ازدواج پدر، دلیل عدم صلاحیت وی در خصوص حضانت فرزند ۷ ساله نیست.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص دعوی آقای م.الف. با وکالت آقای ع.م. به طرفیت خانم ر.ر. به خواسته صدور حکم مبنی بر حضانت فرزند مشترک به نام الف.م.، خلاصه اظهارات وکیل خواهان این است: زوجین به جهت طلاق جدا از یکدیگر زندگی می کنند. فرزند مشترک نزد خوانده است. با توجه به اینکه در حال حاضر ۷ ساله است، لذا تقاضای صدور حکم مبنی بر حضانت فرزند مشترک نموده است. خوانده در مقام دفاع اظهار داشته است خواهان نمی تواند از طفل نگهداری کند. ایشان را نزد پدربزرگ می گذارد. دو سال است که فرزند مشترک را ندیده است. از لحاظ مالی نیز توان نگهداری طفل را دارم. با توجه به آنکه حسب اظهارات وکیل خواهان، زوج ازدواج کرده است، طفل در سن هفت سالگی از لحاظ روحی و عاطفی وابستگی بیشتری به مادر دارد، به طریق اولی مادر بهتر از همسر خواهان می تواند در تربیت و نگهداری طفل موثر باشد. خواهان نیز می تواند با استفاده از حق ملاقات طفل، در تربیت و نگهداری طفل به خوانده کمک کند. بنابراین دادگاه با در نظر گرفتن مصلحت طفل، با پذیرش حضانت مادر نسبت به طفل، استنادا ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، حکم به بطلان دعوی خواهان صادر می نماید. رأی صادره حضوری، ظرف ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ، قابل تجدید نظر خواهی در محاکم تجدید نظر استان تهران می باشد.
دادرس علی البدل شعبه ۲ دادگاه عمومی خانواده شهرستان ملارد
ترکی
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
تجدیدنظرخواهی آقای م.الف. با وکالت آقای ع.م. به طرفیت خانم ر.ر. نسبت به دادنامه شماره ۵۵۰ مورخ ۱۳۹۳/۵/۲۴ صادره از شعبه دوم دادگاه خانواده ملارد، که به موجب آن با در نظر گرفتن مصلحت طفل مشترک طرفین، از واگذاری حضانت وی به تجدیدنظرخواه خودداری و حکم بر بطلان دعوی وی به خواسته واگذاری حضانت فرزند مذکور به وی صادر شده، وارد و موجه است و رأی مزبور مغایر با قانون و دلایل موجود در پرونده است. زیرا با عنایت به مندرجات پرونده، در حال حاضر طفل مذکور بالای هفت سال سن دارد و برابر ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، اولویت در حضانت و نگهداری طفل با تجدیدنظرخواه است و دلیلی بر عدم صلاحیت او اقامه نشده و به لحاظ پسر بودن طفل مزبور و اینکه برادر بزرگتر او نیز تحت حضانت تجدیدنظرخواه می باشد، برخلاف استدلال و استظهار دادگاه محترم بدوی، صلاحیت او اقتضاء می کند که تحت حضانت پدرش باشد. بنابراین با استناد به ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، دادنامه تجدیدنظرخواسته نقض می گردد و با استناد به ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، حضانت فرزند مشترک بنام الف.م. به پدر او (تجدیدنظرخواه) واگذار می گردد. این رأی قطعی است.
رئیس و مستشار شعبه ۳۰ دادگاه تجدیدنظر استان تهران
بیگدلی - ارژنگی