رای دادگاه درباره اصاله الظهور در پرداخت نفقه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۰۰۸۲)
شماره دادنامه | ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۰۰۸۲ |
---|---|
تاریخ دادنامه | ۱۳۹۳/۰۱/۲۷ |
نوع رأی | رأی شعبه |
نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
گروه رأی | رای حقوقی |
موضوع | اصاله الظهور در پرداخت نفقه |
قاضی | محمد حسین نوراللهی حسین مرادی هرندی روحانی مریان |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اصاله الظهور در پرداخت نفقه: زمانی که زوجین در یک منزل زندگی مشترک دارند بر اساس قاعده اصاله الظهور زوج نفقه زوجه را پرداخت کرده است.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص دعوی خانم ر.غ. فرزند ر. به طرفیت آقای ن.ب. فرزند الف. به خواسته نفقه معوقه از تاریخ ۱/۹/۸۷ لغایت صدور حکم اختصارا بدین توضیح که خواهان اظهار می دارد: اینجانب همسر شرعی و قانونی خوانده می باشم از زمان ازدواج تاکنون از پرداخت نفقه امتناع کرده و شهود خودم را نیز تعرفه کردم خوانده نیز حضور دارند اظهار می دارد: در مدت ازدواج کلیه هزینه های زندگی اعم از مسکن و غذا و رفت آمد و هزینه های دیگر در حد توان خود که کارمند صداوسیما هستم پرداخت کردم با توجه به دادخواست تقدیمی و ملاحظه فتوکپی مصدق شناسنامه و سند نکاحیه مندرج در پرونده و استماع شهادت شهود تعرفه شده و اقاریر اصحاب دعوی با احراز رابطه زوجیت و با عنایت به اظهارات خواهان و اینکه حاضر به تمکین از شوهرش بوده و می باشد و خوانده نیز با ابلاغ اخطاریه در دادگاه حاضرشده و نسبت به دعوی خواهان و مستندات آن ایراد و دفاعی به عمل نیاورده و دلیلی نیز به پرداخت نفقه همسرش به دادگاه ارائه نداده است به عبارتی خواسته خواهان را مصون از تعرض گذارده است و به تقاضای خواهان دادگاه رأسا میزان نفقه را تعیین می نماید لذا دعوی مطروحه وارد و ثابت تلقی لذا مستندا به مواد ۱۱۰۲ و ۱۱۰۶ و ۱۱۰۷ و ۱۱۱۱ و ۱۲۰۶ قانون مدنی و ماده ۴۷ قانون حمایت خانواده مصوب ۱/۱۲/۹۱ و با توجه به متعارف بودن میزان خواسته و مواد ۱۹۸ و ۵۱۵ و ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی و قاعده لاضرر و از باب تسبیب حکم به محکومیت خوانده به پرداخت نفقه معوقه زوجه از تاریخ ۱/۹/۸۷ لغایت پایان سال ۱۳۸۹ ماهانه به پرداخت ۰۰۰/۱۵۰ تومان ۲- از ابتدای سال ۱۳۹۰ لغایت پایان سال ۹۱ ماهانه به مبلغ ۰۰۰/۲۵۰ تومان و ۳- از ابتدای سال ۱۳۹۲ لغایت زمان استحقاق صدور رأی ماهانه به مبلغ ۰۰۰/۳۰۰ تومان در حق خواهان صادر و اعلام می نماید رأی صادره حضوری و ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه ۲۳۷ دادگاه عمومی خانواده تهران نورالهی
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ن.ن. به طرفیت خانم ر.غ. نسبت به دادنامه شماره ۰۲۳۴۴ مورخ ۲۵/۱۰/۱۳۹۲ شعبه ۲۳۷ دادگاه عمومی تهران در پرونده کلاسه ۰۱۸۳۴ مبنی بر صدور حکم به محکومیت زوج به پرداخت نفقه معوقه از تاریخ ۱/۹/۱۳۸۷ لغایت ۲۵/۱۰/۱۳۹۲ وارد است زیرا با توجه به محتویات پرونده و ملاحظه لوایح طرفین رأی صادره دادگاه بدوی مطابق مستندات موجود در پرونده صادر نگردیده است زیرا اولا زوجین تا تاریخ ۱۵/۱۱/۱۳۹۰ در یک منزل مشترک باهم زندگی می کردند و بر اساس اصل و قاعده اولیه (اصاله الظهور) دلالت می کند زوج خرجی و نفقه زوجه را در مدت مذکور پرداخت کرده است و با توجه به اصل مذکور زوجه دلیل موجهی که ثابت کند در مدت مذکور زوج نفقه را پرداخت ننموده است ابراز ننموده مضافا بر اینکه زوج صراحتا در مراحل مختلف دادرسی ادعای زوجه را مورد انکار قرار داده است ثانیا زوجه به موجب رأی قطعی شماره ۰۶۳۴ مورخه ۲۹/۳/۱۳۹۲ بر حسب دادخواست زوج محکوم به تمکین در حق زوج گردیده و ناشزه معرفی شده است بنابراین با توجه به مراتب مذکور زوجه مستحق نفقه نبوده و رأی دادگاه بدوی بدون توجه به مراتب فوق اصدار شده است این رأی به استناد ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی رأی صادره دادگاه بدوی را نقض کرده و به استناد ماده ۱۱۰۸ و ۱۲۵۷ قانون مدنی حکم به رد دعوی خواهان نفقه صادر می گردد این رأی قطعی است.
رییس شعبه ۲۴ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه
مرادی هرندی روحانی
مواد مرتبط
- ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی
- ماده ۱۱۰۶ قانون مدنی
- ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی
- ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی
- ماده ۱۱۱۱ قانون مدنی
- ماده ۱۲۰۶ قانون مدنی
- ماده ۱۲۵۷ قانون مدنی
- ماده ۴۷ قانون حمایت خانواده
- ماده ۱۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی
جستارهای وابسته
مواد مرتبط
- ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی
- ماده ۱۱۰۶ قانون مدنی
- ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی
- ماده ۱۱۱۱ قانون مدنی
- ماده ۱۲۰۶ قانون مدنی
- ماده 47 قانون حمایت خانواده
- ماده ۱۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی
- ماده ۱۲۵۷ قانون مدنی