شرط عدم مسئولیت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

شرط عدم مسئولیت، از مصادیق شرط برائت است. بدین معنا که عاقد مسئول پیامدهای مترتب بر عقد و لاحق به عقد نیست.[۱] شرط عدم مسئولیت را «تعهد عدم مسئولیت» نیز نامیده‌اند. این تعهد دربردارنده‌ی دو رکن است. نخست، وقوع عقدی مالی و دوم، شرط ضمن عقد مبنی بر عدم مسئولیت متعهد در برابر متعهدله، در فرض تخلف از انجام تعهد.[۲] از شرط فوق تحت عنوان «شرط برائت از ضمان» نیز یاد شده است.[۳]

مواد مرتبط

در فقه

این شرط در فقه، «شرط تبری از ضمان» نام دارد و نظر بر این است که شرطی باطل است. چراکه مشروط له اکل مال به باطل می‌کند.[۲]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 334368
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 114592
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 333520