عقد آنی

عقد به اعتبار اجرای تعهدات ناشی از آن در زمان انعقاد به عقد آنی (عقد فوری) و مستمر تقسیم شده‌است. منظور از عقد آنی، عقدی است که اثر آن اصولاً با انعقاد قرارداد یا در زمان انتخاب شده از جانب طرفین، ایجاد می‌گردد، همچون عقد بیع که به محض وقوع عقد بیع، مشتری مالک مبیع و فروشنده مالک ثمن می‌گردد.

مواد مرتبط

• ماده ۱۸۳ قانون مدنی

در حقوق تطبیقی

• علیرغم آنکه قسم مذکور از اقسام عقد در قانون مدنی ایران وجود ندارد لیکن در قانون مدنی جدید فرانسه در ماده ۱–۱۱۱۱ این قرارداد به صراحت تعریف شده‌ است: «قرارداد با اجرای فوری، قراردادی است که تعهدات آن می‌تواند در یک مرحله اجرا شود.»

جستارهای وابسته

• عقد
• عقد مستمر