قاعده علی الید

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قاعده علی الید یعنی هر گاه کسی به هر دلیلی بدون اذن مالکی یا شرعی بر مال غیر مستولی گردد باید مال را به صاحب آن برگرداند. در واقع هر کس مِن غیر حق بر مال غیر تصرف پیدا کند موظف به استرداد مال و ضامن تلف و نقص آن در دوران تصرف است چه عالم به عدم استحقاق خود باشد و چه جاهل.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]

مواد مرتبط

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. اساس در قوانین مدنی (المدونه). چاپ 1. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668612
  2. ایراندخت نظری. حقوق مدنی (جلد چهارم) (الزام های بدون قرارداد). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668620
  3. اسداله لطفی. قواعد فقه حقوقی. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668624
  4. مهراب داراب پور. حقوق مدنی (جلد چهارم) مسئولیت های خارج از قرارداد) (پرداخت خسارت، استرداد عین و امتیازات). چاپ 2. مجد، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668628
  5. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم الاسلام (جلد ششم). چاپ 1. مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668632
  6. فهیمه ملک زاده. دانشنامه حقوقی (حقوق مدنی) (جلد سوم). چاپ 1. مجد، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668636