ماده 134 قانون اجرای احکام مدنی

ماده ۱۳۴ قانون اجرای احکام مدنی: تسلیم مال فقط بعد از پرداخت تمام بهای آن صورت خواهد گرفت.

توضیح واژگان

تسلیم: در اصطلاح حقوقی یعنی یکی از متعاقدین، طرف دیگر را نسبت به مال موضوع معامله مسلط نماید، یعنی (بایع)، خریدار را بر مبیع مسلط گرداند، به نحوی که او بدون مانع، بتواند در آن مال، تصرفات متعارف نماید. بنا به تعریف قانون مدنی نیز، تسلیم عبارت است از دادن مبیع به تصرف مشتری به نحوی که متمکن از انحاء تصرفات و انتفاعات باشد.

مال: هر چه که قابل معاوضه و مبادله بین مردم باشد و تلف نمودن آن، موجب مسئولیت است.

فلسفه و مبانی نظری

هدف از وضع چنین قاعده‌ای، ایجاد اطمینان بیشتر در انجام تعهدات خریدار است. چراکه، تسلیم مبیع به خریدار و عدم پرداخت مابقی ثمن توسط وی، با فلسفهٔ اجرای اجباری حکم دادگاه مغایر است. به همین منظور، دادورز نمی‌تواند تا زمانی که کل ثمن معامله را دریافت ننموده‌است، مبیع را به خریدار تسلیم نماید.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در خصوص مادهٔ فوق، ذکر دو نکته ضروری است:

اولاً، باید توجه داشت که فروش مال از طریق مزایده، در واقع بیانگر تحقق عقد بیع است.

ثانیاً، مادهٔ فوق، بیانگر استثنایی بر قواعد عمومی قراردادها است، چراکه در عقد بیع، تسلیم از آثار عقد است. توضیح آن که، طبق قواعد عمومی قراردادها، بایع می‌تواند مبیع را به خریدار تسلیم نماید، حتی اگر ثمن معامله را کامل دریافت نکرده باشد. لیکن در مادهٔ مورد بحث، تسلیم مبیع، منوط به پرداخت کل ثمن شده‌است. همچنین، شایان ذکر است که تسلیم مبیع به خریدار، بدون توجه به مادهٔ مذکور توسط دادورز، مسئولیت جبران خسارت و همچنین مسئولیت انتظامی دادورز را در پی خواهد داشت.