ماده ۱۲۰ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲۰ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:چنانچه مرتشی و مختلس مذکور در مواد (۱۱۸) و (۱۱۹) این قانون ازنیروهای وظیفه باشد اخراج منتفی است.

مشاهده ماه قبلی

مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

رشوه دهنده را راشی و گیرنده رشوه را مرتشی گویند. اگر واسطه ای بین آنان باشد او را رائش نامند.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مجازات اخراج از خدمت بزه‌های ارتشاء و اختلاس در مورد کارکنان وظیفه به استناد این ماده، به لحاظ قابلیت اجرایی، سالبه به انتفاء موضوع است. [۲]ضمنا ظاهراً نیروهای پیمانی مشمول این ماده قرار نمی‌گیرند.[۳]همچنین این ماده می‌توانست کلی تر انشاء شود و کلیه مجازات‌های اخراج در قانون را از جمله مجازات مواد ۳۸ و ۴۰ را نیز شامل می‌شود.[۴]

انتقادات

بهتر بود قانونگذار مجازات بدل از اخراج را نیز در این ماده برای نیروهای وظیفه پیش‌بینی می‌کرد.[۵]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 331744
  2. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3475764
  3. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3517268
  4. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3517264
  5. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3517264