ماده 12 قانون اصلاح قانون مالیات بر درآمد مصوب 1337

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲ قانون اصلاح قانون مالیات بر درآمد مصوب ۱۳۳۷ مصوب ۱۳۳۷,۰۴,۰۱: ماده دوازدهم باستثنای تبصره های ۱ و ۳ و ۴ آن که بقوت خود باقی است بنحو زیر تغییر داده میشود.

الف – بهره درآمدهای حاصل از استفاده سرمایه از قبیل معاملات رهنی و بیع شرطی و استقراضی و بالجمله کلیه معاملات نزولی بهر عنوان از نظر مالیات بر درآمد حداقل صدی دوازده محسوب و بدون رعایت حداقل بخشودگی از مجموع آن تا دویست هزار ریال بنرخ ۱۵ درصد و از این مبلغ ببالا مطابق نرخ های مربوط بدویست هزار و یک ریال ببالا مقرر در ماده هفت این اصلاحیه مالیات وصول میشود نسبت باسنادیکه در دفاتر اسناد رسمی تنظیم می شود مالیات موقع تنظیم سند بوسیله صاحب دفتر وصول میگردد.

تبصره – بانکها مکلفند از بروات و سفته هایی که بنمایندگی اشخاص وصول می نمایند مالیات مربوطه را در موقع منظور نمودن وجه بحساب مشتریان کسر و یه دارایی محل تحویل نمایند.

وجوهی که بترتیب فوق کسر میشود در حساب مالیاتی سال مربوط بمودیان قابل احتساب می باشد

ب – نرخ مالیات درآمد لاطار و شرط بندی و درآمدهای اتفاقی از هر قبیل که باشد بترتیب فوق احتساب و وصول می شود

ح – از کلیه نقل و انتقالات قطعی اموال غیر منقول از قبیل املاک مزروعی و مستغلات و ساختمان و همچنین اراضی داخل و خارج شهر چهار درصد ارزش مورد معامله در موقع تنظیم سند وسیله صاحبان دفاتر اسناد رسمی از انتقال دهنده مالیات دریافت می گردد.

ارزش مورد معامله از نظر مالیات قیمتی است که بنحو منطقه ای ( باستثنای املاک مزروعی که در هر حال قیمت مذکور در سند ملاک مالیات خواهد بود) از طرف کمیسیون مذکور در زیر تعیین میگردد در هر حوزه مالیاتی کمیسیونی بنام کمیسیون تقدیم اموال غیر منقول از نمایندگان دارایی – انجمن شهر یا قایمقام آن و اداره ثبت اسناد و بانک رهنی چنانچه بانک رهنی نباشد بانک ملی تشکیل و املاک واقع در آنحوزه را منطقه بندی و ارزش متوسط املاک هر منطقه را برای هر دو سال تعیین و آگهی مینماید مادام که ارزش منطقه ای اعلام نگردیده ارزش مذکور در سند ملاک مالیات است.

تبصره ۱ ) نقل و انتقالات مذکور در قانون مالیات بر ارث مصوب اسفند ماه ۱۳۳۵ مشمول این مالیات نمی باشد.

تبصره ۲ ) طرز کار کمیسیون تقویم و سایر مقررات مربوط باجرای این ماده در آیین نامه تعیین خواهد شد.