ماده 1 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست
ماده 1 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392: سرپرستي كودكان و نوجوانان فاقد سرپرست به منظور تأمين نيازهاي مادي و معنوي آنان، با اذن مقام معظم رهبري و مطابق مقررات اين قانون صورت مي گيرد.
توضیح واژگان
سرپرستی کودک: عبارت است از حفاظت از کودک و نوجوان بی سرپرست و بدسرپرست به منظور تامین نیازهای مادی و معنوی آنان که به اشخاصی به غیر از پدر و مادرشان سپرده می شود.[۱]
کودک: در تعریف کودکی و تعیین مرز آن با بزرگسالی اختلاف بسیار است در قانون ایران تعریفی از کودک و سن کودکی نداریم ولی بر اساس کنوانسیون حقوق کودک می توان گفت کودکی فرآیندی است که از ابتدای تولد تا 18 سالگی را در برمی گیرد.[۲]
نکات توضیحی
مطابق ماده 1 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست متقاضیان سرپرستی می توانند با رعایت مقررات این قانون و از طریق دادگاه اقدام به سرپرستی کودک و نوجوان بی سرپرست و یا بدسرپرست بنمایند.[۳]
منابع
- ↑ محمدمهدی توکلی. مختصر حقوق مدنی. چاپ 16. مکتوب آخر، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405508
- ↑ حسین رئیسی. حقوق کودک و نوجوانان (از تولد تا هجده سالگی). چاپ -. توانا، بی تا. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405472
- ↑ محمد رسولی. حقوق خانواده. چاپ 5. آثار فکر، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4778644