ماده 1 لایحه قانونی معادن مصوب 1336

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱ لایحه قانونی معادن مصوب ۱۳۳۶ مصوب ۱۳۳۶,۰۲,۲۱: مواد معدنی از نظر اکتشاف و بهره برداری بطبقات سه گانه زیر تقسیم می شود:

طبقه اول عبارت است از:

مواد معدنی که معمولا بمصرف ساختمانی و صنایع مربوطه میرسد مانند:

سنگ گچ – سنگ آهک – سنگ های ساختمانی – سنگ مرمر – سنگ تراورس – خاک رس و ماسه گرانیت وایسیدیان و کوآرتزیت و امثال آن.

طبقه دوم عبارت است از:

الف – مواد معدنی فلزی مانند آهن – کرم – منگانز – کبالت – مس – نیکل – ایتیموین – قلع – روی – جیوه – سرب – وانادیوم – طلا – نقره – پلاتین و امثال آن.

ب – نیتراتها – فسفاتها – نمک طعام – نمک های قلیایی – براتها – مانیزی و نمکهای نظیر آن و آبهای معدنی و امثال آن.

ج – سوختهای جامد مانند ذغال سنگ – لنیت – تورب – سنگ های قیری و امثال آن.

[د–] خاک سرخ – گوگرد – پنبه نسوز – خاک نسوز – میکا – گرافیت و امثال آن.

ه– – سنگ های قیمتی مانند الماس – زمرد – یاقوت – فیروزه و امثال آن.

طبقه سوم عبارت است از:

کلیه مواد نفتی – قیر – گازهای طبیعی و مواد رادیواکتیو مانند رادیوم – توریوم – اورانیوم و کلیه موادیکه جهت استفاده نیروی اتمی بکار میرود.

تبصره – نسبت بموادیکه نامبرده نشده و از جهت طبقه بندی مورد تردید واقع شود و همچنین مواد معدنی که شامل چند ماده از یک طبقه و موادی از طبقه دیگر باشد بر حسب نوع و اهمیت و ارزش مواد مزبور شورای عالی معادن طبقه آنرا معلوم خواهد نمود.