ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی: هر گاه خوانده در جلسه دادرسی در قبال ادعای خواهان به علت عارضه‌ای از قبیل لکنت زبان یا لال بودن سکوت نماید قاضی دادگاه رأساً یا به وسیله مترجم یا متخصص امر مراد وی را کشف یا عارضه را برطرف می‌نماید و چنانچه سکوت خوانده و استنکاف وی از باب تعمد و ایذاء باشد دادگاه ضمن تذکر عواقب شرعی و قانونی کتمان حقیقت، سه بار به خوانده اخطار می‌نماید که در نتیجه استنکاف، ناکل شناخته می‌شود، در این صورت با سوگند خواهان دعوا ثابت و حکم بر محکومیت خوانده صادر خواهد شد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۲۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۲۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

ناکل: مدعی‌علیه که خواسته را انکار کند و این نکول به معنی اخص است، نکول باید مسبوق به انکار (به معنی اعم) مدعی علیه باشد و به تقاضای مدعی از دادگاه از او سوگند خواهند پس اگر قسم یاد نکند و رد قسم به مدعی ننماید او ناکل است. سوگند: در حقیقت سوگند عبارت است از اخبار به وجود یا نبود حقی.

سکوت مدعی علیه: یعنی واکنش خوانده در برابر اظهارات خواهان به صورت سکوت باشد که مظهری از مظاهر انکار است.

پیشینه

مفاد این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال‌های ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ مشابهی نداشته‌است.

نکات تفسیری دکترین ماده 276 قانون آیین دادرسی مدنی

سوگند به صورت لفظ و بیان و صوت است یعنی اظهار موضوع و سوگند به آن باید طوری باشد که استماع شود و نمی‌توان آن را به وضع کتبی انجام داد، مگر درمورد اشخاصی که لال باشند. نکته‌ی دیگر آن که سکوت خوانده همیشه به معنای وجود عذر موجه برای وی نمی‌باشد، بلکه ممکن است خوانده به علت تعطیل کردن دادرسی و برای اذیت کردن خواهان عمداً در برابر او سکوت کند، در این صورت مطابق این ماده دادگاه پس از سه مرتبه اخطار به خوانده اگر صحبت نکند ناکل شناخته شده و با سوگند خواهان، خوانده محکوم خواهد شد. همچنین، شایان ذکر است استفاده از مترجم یا متخصص مستلزم تجدید جلسه می‌باشد و با توجه به ماده ۲۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی پرداخت دستمزد آن‌ها به عهده خواهان خواهد بود.

سوابق و مستندات فقهی

محمد بن مسلم گوید: «از امام صادق (ع) دربارهٔ لال پرسیدم که: اگر دینی علیه او ادعا شد و او انکار کرد و مدعی هم بینه نداشت، چگونه سوگند داده شود؟ امام صادق (ع) فرمودند: لالی را نزد امیرالمؤمنین (ع) آوردند و دینی بر او ادعا شده بود و او انکار داشت و مدعی هم بینه‌ای نداشت، امیرالمؤمنین (ع) فرمود: ستایش ویژه خداوندی است که مرا از دنیا نبرد تا آن که برای امت همه آنچه بدان نیاز دارد، بیان کنم، سپس فرمود قرآنی بیاورید آن گاه به فرد لال فرمود: این چیست؟ او سرش را به آسمان برداشت و اشاره کرد که آن کتاب خداوند است سپس فرمود: ولی او را نزد من بیاورید، پس برادر او را پیش حضرت آوردند حضرت او را در کنارش نشاند سپس فرمود: ای قنبر یک دوات و کتاب برایم بیاور این دو را برای حضرت آوردند. سپس حضرت به برادر فرد لال فرمودند: به برادرت بگو که این بین تو و اوست او این را به او گفت سپس امیرالمؤمنین مرقوم فرمود: به خداوندی که خدایی جز او نیست سوگند، هم او که آگاه از غیب و شهادت است، رحمان رحیم است، طلب کننده پیروز، زیان رسان و سود رسان است، هلاک کن و به دست آورنده است، هم او که نهان و آشکار را می‌داند که فلانی فرزند فلانی یعنی مدعی برای او در نزد فلانی فرزند فلانی یعنی لال، هیچ حق و طلبی نیست به هیچ گونه و بی هیچ سبب، پس از آن حضرت آن را مکتوب را در آبی شستند و به لال دستور دادند آن را بنوشد سپس لال امتناع نمود و حضرت او را به دین ملزم نمود».

همچنین، بنا به گفته آیت الله خمینی در تحریر الوسیله چنانچه سکوت در مقابل سوگند به علت عذر و دلیلی مانند کر بودن یا لال بودن و از این قبیل مسائل بود، باید به گونه‌ای عمل نمود که عذر مانع از ادای سوگند نباشد.

انتقادات

در این ماده عبارت «عواقب شرعی و قانونی کتمان حقیقت» ذکر شده اما معلوم نیست این عواقب کدامند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 276 قانون آیین دادرسی مدنی

1. در صورتی که خوانده به دلیل عارضه‌ای مانند لکنت زبان یا لال بودن سکوت کند، قاضی موظف به کشف مراد او یا رفع عارضه است.
2. قاضی می‌تواند به طور مستقلم یا با استفاده از مترجم یا متخصص، مشکل را حل کند.
3. اگر سکوت خوانده به دلیل تعمد و ایذاء باشد، دادگاه به او عواقب شرعی و قانونی کتمان حقیقت را تذکر می‌دهد.
4. دادگاه به خوانده سه بار اخطار می‌کند که در صورت ادامه استنکاف، ناکل شناخته می‌شود.
5. در صورت ناکل شناخته شدن خوانده، با سوگند خواهان، دعوا ثابت می‌شود.
6. پس از اثبات دعوا، حکم به محکومیت خوانده صادر خواهد شد.

مقالات مرتبط

• ضمانت اجرای نقض حسن نیت در آیین دادرسی مدنی ایران با مطالعه تطبیقی در اصول آیین دادرسی مدنی فراملی
• دلایل اثبات دعاوی مدنی در حقوق ایران و مصر و فرانسه