ماده 2 قانون مالیات بر درآمد مصوب 1322

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲ قانون مالیات بر درآمد مصوب ۱۳۲۲ مصوب ۱۳۲۲,۰۸,۱۹: اشخاص زیر از پرداخت مالیات موضوع این قانون بخشوده میباشند:

الف – سفرای کبار – وزرای مختار – نمایندکان(نمایندگان) فوق العاده و سایر نمایندکان(نمایندگان) سیاسی خارجی که دولت ایران سمت آنان را برسمیت شناخته باشد.

ب – کنسولها و نمایندگیهای کنسولی و وابسته های بازرگانی و کارمندان سفارتخانه ها و کنسولکریهای(کنسولگریهای) خارجی نسبت بدرآمدی که از خارج از ایران بدست بیاورند مشروط بر اینکه دارای تابعیت دولتی که نماینده آن هستند بوده و دولت ایران آنها را باین سمت شناخته باشد بشرط اینکه دولتهای متبوعه آنان نیز همین معافیت را در مورد نمایندکان(نمایندگان) دولت ایران بنام معامله متقابله منظور دارند.

ج – کارمندان سفارتخانه ها و کنسولکریهای(کنسولگریهای) دولت شاهنشاهی ایران در خارجه مشروط بر اینکه دارای تابعیت دولت خارجی باشند که در آنجا انجام خدمت مینمایند.

د – کلیه کسانیکه درآمد ناویژه سالیانه آنها از ممرهای مختلف مجموعا از دوازده هزار ریال تجاوز نکند.

ه – کلیه اشخاصیکه از دولت ایران یا شهرداریها حقوق بگیر هستند فقط نسبت بآن قسمت از درآمدیکه از بابت حقوق و اجرت و فوق العاده از خزانه دولت یا صندوق شهرداری بآنها پرداخت میشود.

و – رعایای املاک اربابی و خالصجات.