ماده 30 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست

ماده 30 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرسرست و بدسرپرست مصوب 1392: افرادي كه بنا به دلايل موجه و يا تحت شرايط خاص، سرپرستي كودك يا نوجواني را حداقل يكسال پيش از سپردن به سازمان، عهده‌ دار بوده ‌اند با دارا بودن شرايط مقرر در اين قانون، نسبت به سرپرستي آنان حق تقدم دارند.

مواد مرتبط

• ماده 5 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست
• ماده 6 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

توضیح واژگان

سرپرستی کودک: عبارت است از حفاظت از کودک و نوجوان بی سرپرست و بدسرپرست به منظور تامین نیازهای مادی و معنوی آنان که به اشخاصی به غیر از پدر و مادرشان سپرده می شود.

کودک: در تعریف کودکی و تعیین مرز آن با بزرگسالی اختلاف بسیار است در قانون ایران تعریفی از کودک و سن کودکی نداریم ولی بر اساس کنوانسیون حقوق کودک می توان گفت کودکی فرآیندی است که از ابتدای تولد تا 18 سالگی را در برمی گیرد.

سازمان: منظور سازمان بهزیستی است. این سازمان یک نهاد دولتی در جهت حمایت از اقشار آسیب پذیر جامعه است. یکی از علل تشکیل سازمان بهزیستی ارائه خدمات مختلف به کودکان است. در واقع این نهاد برای تامین موجبات برنامه ریزی، هماهنگی، نظارت و ارزشیابی و تهیه هنجارها و استانداردهای خدماتی و توسعه دامنه اجرای برنامه های بهزیستی در زمینه خانواده های بی سرپرست و نیازمند و ارائه خدمات مختلف به کودکان و تدارک امکانات پیشگیری و توانبخشی حرفه ای و اجتماعی معلولین جسمی و روانی و تربیت منحرفین اجتماعی و نگهداری از کودکان و اطفال بی سرپرست و معلولین غیر قابل توانبخشی و سالمندان نیازمند و آموزش نیروی انسانی خدمات بهزیستی و توانبخشی و تامین موجبات تشویق، جلب مشارکت و فعالیت گروه های داوطلب و موسسات غیر دولتی سازمان بهزیستی کشور تشکیل شد.