نظریه شماره 7/1400/562 مورخ 1400/05/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تفاوت نحوه اعتراض به قرارهای تامین کیفری صادره از دادسرا و دادگاه
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۰/۵۶۲ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۰-۱۶۸-۵۶۲ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۵/۲۳ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | قرار تامین کیفری |
چکیده نظریه شماره 7/1400/562 مورخ 1400/05/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تفاوت نحوه اعتراض به قرارهای تامین کیفری صادره از دادسرا و دادگاه: قرارهای تامین کیفری (اخذ کفیل یا وثیقه) صادرشده از دادسرا یا دادگاه چنانچه منتهی به بازداشت متهم شود، حسب مورد در مرجع ذی صلاح قابل اعتراض است، اما در مواردی که پرونده با صدور کیفرخواست در دادگاه مطرح شود، صرفا چنانچه تصمیم دادگاه منتهی به صدور قرار بازداشت موقت شود قابل اعتراض خواهد بود؛ بنابراین قرار اخذ کفیل یا وثیقه منتهی به بازداشت در فرض اخیر قابل اعتراض نیست.
استعلام
در ماده ۲۲۶ قانون آیین دادرسی کیفری در مرحله دادسرا برای متهم حق اعتراض به بازداشت ناشی از عدم معرفی کفیل یا عدم تودیع وثیقه پیش بینی کرده است و در ماده ۲۴۶ قانون مذکور حق اعتراض متهم به تصمیم دادگاه، به قرار بازداشت موقت اختصاص دارد. چنانچه قرار کفالت یا وثیقه صادره توسط دادگاه منتهی به بازداشت شود، متهم مستند به کدام ماده قانونی می تواند به آن اعتراض کند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با عنایت به ماده ۲۲۶ و ذیل ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ قرار اخذ کفیل یا وثیقه صادرشده از دادسرا یا دادگاه (در مرحله تحقیقات مقدماتی در مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود) چنانچه منتهی به بازداشت متهم شود، حسب مورد در مرجع ذی صلاح قابل اعتراض است؛ اما در مواردی که پرونده با صدور کیفرخواست در دادگاه مطرح می شود، با عنایت به تصریح ماده ۲۴۶ قانون موصوف، صرفا چنانچه تصمیم دادگاه منتهی به صدور قرار بازداشت موقت شود قابل اعتراض خواهد بود؛ بنابراین قرار اخذ کفیل یا وثیقه منتهی به بازداشت در فرض اخیر قابل اعتراض نیست.
مواد مرتبط
- ماده ۲۲۶ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲
- ماده ۲۴۶ قانون آیین دادرسی کیفری